هوش مصنوعی: این شعر به نقد دنیاپرستی و حرص و طمع می‌پردازد. شاعر از کسانی که به دنبال ثروت و لذت‌های دنیوی هستند، انتقاد می‌کند و آنها را به بی‌عملی و خواب‌زدگی دعوت می‌کند. همچنین، به عزلت و دوری از دنیای مادّی اشاره می‌کند و می‌گوید بهتر است که بی‌خود و حریص در کنار یکدیگر نمانند. در نهایت، دعوت به روحیه‌ای ساده و موقر دارد که راهی برای رهایی از فقر مادی است.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به نقد دنیاپرستی و حرص و طمع می‌پردازد. شاعر از کسانی که به دنبال ثروت و لذت‌های دنیوی هستند، انتقاد می‌کند و آنها را به بی‌عملی و خواب‌زدگی دعوت می‌کند. همچنین، به عزلت و دوری از دنیای مادّی اشاره می‌کند و می‌گوید بهتر است که بی‌خود و حریص در کنار یکدیگر نمانند. در نهایت، دعوت به روحیه‌ای ساده و موقر دارد که راهی برای رهایی از فقر مادی است.
هوش مصنوعی: ای نوشیدنی‌ام، در سایه‌ی فقر، از خواسته‌های طلا و جواهر دوری کن و به آنها بی‌توجه باش.
هوش مصنوعی: افراد طمع‌کار و شهوت‌ران را تحت تأثیر وسوسه‌ها و خواب‌های خود رها کن و به آنها اهمیت نده.
هوش مصنوعی: به جایی دور و خلوت برو و اجازه بده این افراد ناراحت کننده که همدیگر را اذیت می‌کنند، به حال خودشان بمانند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.