خط به گرد رخت درآمده است
الله الله چه درخور آمده است
نیست جز دود آه سوختگان
که به دور رخت برآمده است
مهر و مه را که بندگان تواند
طوقی از مشک و عنبر آمده است
چه خلل کعبه جمال تو را
از حبش گرچه لشکر آمده است
پای تا فرق تو خوش است ولی
کاکل از جمله بر سر آمده است
از قدم تا سر این همه دل چیست
گرنه قدت صنوبر آمده است
این غزل با خیالت از جامی
به ز اشعار دیگر آمده است
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این غزل به توصیف زیبایی و جذبه معشوق می‌پردازد. شاعر با بیانی شاعرانه بیان می‌کند که زیبایی معشوق در دل‌ها نفوذ کرده و چشمان عاشقان را به خود معطوف کرده است. او به جذابیت‌های ظاهری مانند صورت، مو و اندام معشوق اشاره می‌کند و می‌گوید که به هیچ چیز به اندازه جمال او اهمیت داده نمی‌شود. شاعر همچنین از تاثیر عشق و هیجان ناشی از آن بر خود سخن می‌گوید و در نهایت اذعان می‌کند که شعرش در مقایسه با اشعار دیگر به سبب وجود خیال و شور عاشقانه، خاص و برتر است.
هوش مصنوعی: خطی که به دور چهره‌ات شکل گرفته، نشان‌دهنده زیبایی‌ات است. واقعاً چقدر به تو می‌آید!
هوش مصنوعی: جز دود آه کسانی که دلشان سوخته، چیزی دیگری نیست که به گرد تو جمع شده باشد.
هوش مصنوعی: خورشید و ماه که زیباترین آفریده‌ها هستند، به عنوان نمادهایی از جمال و زیبایی در نزد بندگان، با گردن‌بندهایی از مشک و عنبر تزئین شده‌اند.
هوش مصنوعی: هرچند که لشکرها به سمت تو آمده‌اند، زیبایی و کعبه وجود تو را تحت تأثیر قرار نخواهند داد.
هوش مصنوعی: بدن تو از نوک پا تا سر بسیار زیباست، اما موهایت هم به زیبایی تو افزوده شده‌اند.
هوش مصنوعی: از سر تا پا، همه‌چیز در وجودت عشق و دل‌باختگی است، و تنها قد بلند و زیبا توست که همچون درخت صنوبر، توجه‌ها را جلب می‌کند.
هوش مصنوعی: این شعر با یاد تو از بسیاری از اشعار دیگر زیباتر و دلنشین‌تر است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.