ای آن که گرد مه ز خط مشکین هلالی بستهای
بهر جنون ما ز نو نیکو خیالی بستهای
رنگین ز خون عاشقان شد رشته فتراک تو
یا بهر زینت رخش را گلگون دوالی بستهای
کم تافت عکس حال ما بر خاطرات چون آینه
تا از نم مژگان ما زنگ ملالی بستهای
ز اوراق علم ای مدعی تا اوج عرفان چون بری
گرچه ز پر کاغذین بر خویش بالی بستهای
بر لوح حسن از نو خطان بردی درین معنی سبق
کز لعل میمی کردهای وز مشک دالی بستهای
از روی و قد او دلا ترتیب وصفی کردهای
رمزی به ماهی گفتهای نخلی به سالی بستهای
از پیچش غم سرمکش جامی که میندهد صدا
تاری که بر عود سخن بیگوشمالی بستهای
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف زیبایی و جذابیت معشوق میپردازد و احساساتی عمیق از عشق و جنون را بیان میکند. شاعر از جذابیتهای ظاهری معشوق، مانند خط و هلال شکلش، و تأثیر آن بر عاشقان سخن میگوید. وی همچنین به چالشهای درک و توضیح این زیباییها اشاره میکند، و تأکید میکند که با وجود تمام تلاشها، هنوز هم نمیتوان به طور کامل آن را توصیف کرد. شعر به زیبایی جنبههای تجربی و ظاهری عشق و دردهای ناشی از آن را به تصویر میکشد.
هوش مصنوعی: ای آن کس که با خطوطی زیبا و هلالی شکل، چهرهات را تزیین کردهای، و برای سرگشتگی و دیوانگی ما، خیالاتی تازه و دلنشین تهیه کردهای.
هوش مصنوعی: رشتههای فتراک تو به خاطر خون عاشقان رنگین شده است، یا اینکه برای زیبایی رخش، به گلهای سرخ زینت دادهای.
هوش مصنوعی: در اینجا شاعر به تصویر و یادآوری حال و روز خود اشاره میکند. او میگوید که خاطراتش مانند آینهای است که بازتابی از وضعیتش را نشان میدهد. همچنین، او با اشاره به اشکهایش، بیان میکند که این حس غم و اندوه بر قلبش سنگینی میکند و آن را از یادآوری تلخیها حفظ کرده است.
هوش مصنوعی: ای مدعی، اگرچه با دانش و علم خود بال و پری به خود بستهای، همچنان تا رسیدن به اوج معرفت و درک عمیق باید از اوراق علم عبور کنی.
هوش مصنوعی: تو با دقت و زیبایی، نقش و نگار جدیدی بر صفحه دل ایجاد کردی که نشان از استعداد و خلاقیت تو دارد. اینگونه است که رازهایی را برملا کردی که شاید دیگران نتوانستهاند درک کنند و از طریق زیباییهایی چون رنگ لعل و عطر مشک، درختی که در دل دنیای خود کاشتهای نمایان شده است.
هوش مصنوعی: از زیباییها و ویژگیهای ظاهری او، تو وصفی دقیق و زیبا ساختهای. این توصیف مانند کلامی رمزآلود است که به ماهیای اشاره دارد و شبیه به درختی است که در یک سال بارور شده.
هوش مصنوعی: از غم و اندوه، نوشیدنیای مینوشم که هیچ صدایی نمیدهد، مانند رشتهای که بر ساز عود بسته شده و بیتنظیم مانده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.