جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » رباعیات » شمارهٔ ۹۲ تا چند پی نفس دغاباز روم تا کی ره عقل حیله پرداز روم از ننگ وجود خود به تنگ آمده ام یا رب کرمی تا به عدم باز روم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات شاعر از احساس نارضایتی و خستگی خود سخن می‌گوید. او از وابستگی به دنیا و عقل که او را فریب می‌دهند، می‌گوید و از خداوند خواهش دارد که او را به عدم و نابودی برساند تا از شر ننگ وجودش رهایی یابد.
هوش مصنوعی: چقدر دیگر باید به دنبال نفس خود بروم؟ تا کی باید در مسیر عقل و فریب‌ها حرکت کنم؟
هوش مصنوعی: من از شرم وجود خود خسته شده‌ام، ای پروردگار! به من رحم کن تا به عدم برگردم و از این حالت رها شوم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
بار خودی افکنم، سبکتاز روم
تا سایهٔ آن سرو سرافراز روم
سود از سفر خود نبود امّیدم
جز این که ره آمده را باز روم
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.