هوش مصنوعی: در این ابیات، گویا شاعر به تلاش و جنب و جوش خود اشاره می‌کند که با وجود خستگی، هنوز در جستجوی کاری جدید است. اما وقتی متوجه می‌شود که این تلاش به ثمر نمی‌رسد، احساس کسالت و بی‌دلی می‌کند و زیر سایه پادشاهی آرامش پیدا می‌کند، همچون کاهی که در گوشه‌ای بی‌حرکت است.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات، گویا شاعر به تلاش و جنب و جوش خود اشاره می‌کند که با وجود خستگی، هنوز در جستجوی کاری جدید است. اما وقتی متوجه می‌شود که این تلاش به ثمر نمی‌رسد، احساس کسالت و بی‌دلی می‌کند و زیر سایه پادشاهی آرامش پیدا می‌کند، همچون کاهی که در گوشه‌ای بی‌حرکت است.
هوش مصنوعی: به خاطر تلاش و فعالیت‌هایش که باعث خستگی دلش شد، وقتی در جست‌وجوی یک کار و هدفی بود، به نتیجه‌ای نرسید.
هوش مصنوعی: در سایه‌ی پادشاه بزرگ و مهربان، به آرامی و بی‌دغدغه استراحت کردم، گویی که بی‌فکری و سستی را انتخاب کرده‌ام.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
...
...
بفنود تنم بر درم و آب و زمین
دل بر خرد و علم به دانش بفنود
اول رخ خود به ما نبایست نمود
تا آتش ما جای دگر گردد دود
اکنون که نمودی و ربودی دل ما
ناچار ترا دلبر ما باید بود
ز اول که مرا عشق نگارم بر بود
همسایه به شب زناله من نغنود
کم گشت کنون ناله که عشقم بفزود
آتش چو همه گرفت کم گردد دود
آن دل ، که ببند عشق کس بسته نبود
عشق تو بیامد و ببست و بربود
ای ماه ز رشک روی تو ناخشنود
در حال دل بنده چه خواهی فرمود ؟
گر مرگ برآورد ز بدخواه تو دود
زآن دود چنین شاد چرا گشتی زود
چون مرگ ترا نیز بخواهد فرسود
از مرگ کسی چه شادمان باید بود
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.