نشاید ای مه خورشید رخ تو را روزه
که نیست بر مه و خورشید هیچ جا روزه
تن تو کاهد و جان هزار سوخته دل
مکن مکن که نباشد تو را روا روزه
بسی نماند که سازد چو ماه نو باریک
مرا فراق جمال تو و تو را روزه
هزار رخنه بود در نماز و روزه ز تو
کجا تو کافر خون خواره و کجا روزه
ز روزه خوردن ماهی مدار بیم گناه
که ما به عذر تو داریم سالها روزه
ز هر چه غیر تو بستیم راه دیده و دل
که نیست بهتر ازین در طریق ما روزه
چو نیست بر شکرش دسترس تو را جامی
به آب دیده و خون جگر گشا روزه
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به تمایز میان عشق و عبادت می‌پردازد. شاعر می‌گوید که روزه گرفتن در مقابل جمال معشوق و خورشید رخ او بی‌معناست، زیرا عشق واقعی فراتر از عبادات ظاهری است. او به این نکته اشاره می‌کند که فراق معشوق، روح را می‌سوزاند و وقتی معشوقی وجود ندارد، روزه و نماز نیز بی‌فایده هستند. همچنین بر این باور است که در عشق، تمام دنیا را رها کرده و تنها به معشوق می‌اندیشند. در نهایت، شاعر تأکید می‌کند که اگر دسترسی به شکر و نعمت‌های دنیوی ندارند، می‌توانند با اشک و احساسات خود به عشق خود ادامه دهند.
هوش مصنوعی: ای ماه، زیبایی رخ تو به قدری است که در روزها نباید به تماشا نشست؛ زیرا هیچ مکان و زمانی برای ماه و خورشید سوگواری و غم وجود ندارد.
هوش مصنوعی: بدن تو قابل فدای کردن است، اما جانت نباید به خاطر دل شکستن دیگران به آتش کشیده شود. هرگز این کار را نکن زیرا این امر برای تو پسندیده نیست.
هوش مصنوعی: مدت زیادی نمی‌گذرد که مانند ماه نو، احساس می‌کنم دوری شما به من آسیب می‌زند؛ زیبایی تو همچون روزه‌ای است که دست از غذا کشیدن را می‌طلبد.
هوش مصنوعی: نماز و روزه‌ات پر از نقص و عیب است و در این حال، تو کافر و خون‌آشام چگونه می‌توانی روزه بگیری؟
هوش مصنوعی: نگران گناه خوردن ماهی نباش، زیرا به خاطر عذر تو سال‌هاست که ما روزه گرفته‌ایم.
هوش مصنوعی: ما از هر چیزی غیر از تو چشم و دل‌مان را بسته‌ایم، زیرا در مسیر ما چیزی بهتر از این روزه وجود ندارد.
هوش مصنوعی: اگر به شکرت دسترسی نداری، پس با نوشیدن روزه‌ای که از اشک و خون دل ساخته شده، خود را تسکین بده.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
مدار جان من از بهر جان ما روزه
از آنکه جانی و جان را دهد عنا روزه
لب پر از می و گویی که روزه می دارم
تو خود بگوی که باشد چنین روا روزه
اگر تو روزه برای خدای می داری
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.