چو می دور ازان لعل میگون خورم
حریفان می لعل و من خون خورم
شدم ناتوان از غمش وین زمان
خورم غم که دیگر غمش چون خورم
مده عشوه گو کز غمش بی خودم
من از باده مستم چه افیون خورم
حریفان کم می گرفتند و من
به یاد لبش هر دم افزون خورم
چه من سرخوش از جام عشقم چرا
می عشرت از خم گردون خورم
اگر مست لیلی شوم دور نیست
چو من باده از جام مجنون خورم
گل آمد به کف جام جامی چه عیب
که در پای گل جام گلگون خورم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از لذت نوشیدنی و حالاتی که عشق و غم به او می‌دهند، صحبت می‌کند. او از باده می‌نوشد و در حالی که حریفانش مشغول به آن هستند، به یاد لب معشوقش غم را می‌خورد. شاعر به مستی و سرخوشی خود از عشق اشاره می‌کند و می‌گوید که ممکن است مانند مجنون در عشق لیلی مست شود. او همچنین به زیبا بودن گل و تفاوت آن با جام می‌پردازد و بیان می‌کند که نوشیدن از جام گلگون در کنار گل زیبایی ندارد.整体اً، شعر به مضامین عشق، غم و لذت‌های حیات اشاره دارد.
هوش مصنوعی: من از شراب خوش‌عطر و رنگین می‌نوشم، اما دوستانم تنها از شراب خوشمزه می‌نوشند و من در عوض، درد و رنج خود را تحمل می‌کنم.
هوش مصنوعی: از غم او ناتوان شدم و حالا در این زمان، غم دیگری را می‌خورم، زیرا نمی‌دانم چگونه با غم او کنار بیایم.
هوش مصنوعی: عشق و زیبایی او چنان مرا مست کرده که دیگر نیازی به مواد مخدر ندارم. هیچ چیز نمی‌تواند مرا بیشتر از آنچه که او می‌کند تحت تأثیر قرار دهد.
هوش مصنوعی: رقیبان کم بودند و من به خاطر یاد لب او هر لحظه بیشتر از قبل در اندیشه‌اش بودم.
هوش مصنوعی: من از عشق و شادی پرم و نیازی به خوشگذرانی‌های دنیوی ندارم.
هوش مصنوعی: اگر دلبسته‌ی لیلی شوم، دور از انتظار نیست که مانند مجنون، از جام عشق، می‌نوشم.
هوش مصنوعی: گل به دستم آمده و در جام خود هستم. چه اشکالی دارد که در کنار گل، جامی از نوشیدنی قرمز رنگ بنوشم؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.