زهی قدت نهال گلشن چشم
مه رویت چراغ روشن چشم
خراب آباد دل مردم نشین نیست
فرود آی ای پری در مسکن چشم
ز خون دل چنان پر شد درونم
که می ریزد برون از روزن چشم
ز کویت هر خس و خاری که چینم
نشانم چون مژه پیرامن چشم
ز گریه تا به گردن غرق خونم
چو میرم خون من در گردن چشم
به یک غمزه کنی صد شیردل را
شکار آهوی شیرافکن چشم
چو گردد درفشان لعل تو جامی
ز لعل در کند پر دامن چشم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی و تاثیرگذاری چهره محبوب می‌پردازد. شاعر از عشق و شوق نسبت به معشوق خود سخن می‌گوید و او را به عنوان کنجی آرامش و روشنایی تصویر می‌کند. شاعر احساسات و دردهای درونی خود را به وسیله تصاویری از خون، چشم، و طبیعت بیان می‌کند. همچنین به ظرافت و قدرت معشوق اشاره می‌کند که قادر است با یک نگاه دل شیران را تسخیر کند. در نهایت، احساس عمیق عشق و وابستگی شاعر به معشوق در این اشعار به وضوح نمایان است.
هوش مصنوعی: عزت و زیبایی قامت تو مانند درختی است که در باغ گل می‌روید و چشمان زیبای تو مانند چراغی روشنی‌بخش است.
هوش مصنوعی: دل‌های مردم جایی برای خراب شدن نیست؛ ای پری، در مسکن چشمان من فرود بیا.
هوش مصنوعی: دلم به قدری از درد و رنج پر شده که اشک‌هایم از گوشه چشمانم سرازیر می‌شود.
هوش مصنوعی: از کوی تو هر چمن و خار که بچینم، آن را مثل مژه‌ای دور چشمم به نمایش می‌گذارم.
هوش مصنوعی: به خاطر گریه‌هایی که کرده‌ام، آن‌قدر در غم و اندوه فرو رفته‌ام که تا گردن در خون خود غرق شده‌ام. وقتی می‌میرم، خونم در چشمانم جاری می‌شود.
هوش مصنوعی: با یک نگاه دلربا می‌توانی صد دلیر را به آسانی تسلیم کنی و در چشمان زیبایت آنها را به دام بیندازی.
هوش مصنوعی: زمانی که لعل زیبای تو درخشان می‌شود، چشمانت به مانند جامی پر از لعل خواهد شد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.