هر که روزی در نظر آن روی گلرنگ آیدش
گلشن فردوس اگر بخشند ازو ننگ آیدش
سینه پر شد عاشق دلخسته را از درد و غم
آه اگر درد دگر در سینه تنگ آیدش
در رهش صد سیمتن شد با دل چون سنگ خاک
کاش نخرامد مبادا پای در سنگ آیدش
چیست آن مژگان سنان و غمزه تیغ آن شوخ را
گر نه در دل هر زمان اندیشه جنگ آیدش
هر که آویزد چو جامی چنگ در فتراک عشق
عاقبت سررشته مقصود در چنگ آیدش
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این اشعار بیانگر حس عمیق عشق و درد ناشی از آن است. شاعر می‌گوید که هر کس زیبایی مورد علاقه‌اش را ببیند، حتی اگر بهشت هم به او تقدیم شود، باز هم شرمنده می‌شود. دل عاشق پر از درد و غم است و اگر درد جدیدی به آن افزوده شود، اوضاع بدتر خواهد شد. او از سختی‌هایی که در مسیر عشق وجود دارد، می‌گوید و آرزو می‌کند که خدایی نکرده آسیب ببیند. جمال و زیبایی معشوقش همچون تیرهای تیز او را آزار می‌دهد و حتی اگر شخصی در عشق خود به شدت تلاش کند، در نهایت به مقصودش خواهد رسید. در کل، این شعر به تلاطم احساسی و تلاش‌های عاشقانه در مواجهه با مشکلات عشق پرداخته است.
هوش مصنوعی: هر که روزی به روی زیبا و رنگین کسی نگاه کند، اگر به او بهشت هم هدیه دهند، برای او شرم‌آور خواهد بود.
هوش مصنوعی: دل عاشق پر از درد و غم شده و حالا اگر غمی دیگر به دلش اضافه شود، طاقت و توان تحمل آن را ندارد.
هوش مصنوعی: در مسیرش صد نفر با دل‌هایی سخت مانند سنگ وجود دارند، ای کاش او در این راه نرود تا مبادا پایش به سنگ بیفتد.
هوش مصنوعی: مژگان زیبا و کمان‌مانند آن دختر شوخ، و تیغ تیز و فریبنده‌اش چیست؟ اگر همیشه در دل کسی فکر جنگ و درگیری نداشته باشد.
هوش مصنوعی: هر کسی که در ازدحام عشق مانند جامی در آغوش آن بیفتد، در نهایت به هدف و مقصود خود دست خواهد یافت.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.