خوش است این نکته از گیتی شناسان

که باشد جنگ بر نظاره آسان

مرا آن طشت زرین نیست درخور

که دشمن خون من بیند بدو در

نباشد مار را بچه بجز مار

نیارد شاخ بد جز تخم بدبار

نباشد خوش سفر در تندرستی

نگر تا چون بود در رنج و سستی

گل و نرگس نکو باشد به دیدن

ولیکن تلخ باشد در چشیدن

گناه بوده بر مردم نهفتن

بسی نیکوتر از نابوده گفتن

مثال پادشه چون آتش آمد

به طبع آتش همیشه سرکش آمد

اگر با زور پیل و طبع شیری

مکن با آتش سوزان دلیری