|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر به زیبایی و جذابیت شخصیت محبوبش اشاره دارد. او با استفاده از تشبیهاتی مانند "زلف چو چوگان" و "حسن ز مه" زیبایی محبوبش را توصیف میکند. همچنین، احساس غم و دلتنگی ناشی از عشق را بیان میکند و میگوید که جانها در دام عشق او گرفتارند و دل او نیز از این عشق به شدت آزار میبیند.
هوش مصنوعی: اگر زلف معشوق همچون چوب چوگان از صورت زیبای او جدا شود، در حقیقت زیبایی او از میدان عشق حذف خواهد شد.
هوش مصنوعی: همه جانها در چنگال غم او گرفتارند، و من از شدت این غم نمیدانم قلبم کجا میرود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
گیسوی کژت گوی بچوگان ببرد
لعل لبت آب آب حیوان ببرد
گفتم که بر جان ز غم عشق تو گفت
آنکو ز غمم جان بدهد جان ببرد
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.