|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، مولانا به ما توصیه می‌کند که به مانند موجی خروشان، پرتلاش و با انرژی باشیم و از سکون و بی‌عملی پرهیز کنیم. او می‌گوید که باید برای دستیابی به اهداف خود، از محیط راحتی خارج شویم و به سوی چالش‌ها برویم. همچنین، به جذب زیبایی‌ها و نعمت‌های زندگی مشغول باشیم و در عین حال به نقاط قوت و ضعف خود توجه کنیم و خود را از زهر تلخی‌ها برهانیم. به طور کلی، شعر دعوتی به پویایی، تلاش و شجاعت در رسیدن به حقیقت و هدف‌های بزرگ است.
هوش مصنوعی: مثل موجی سرزنده و پرانرژی باش که در دل طوفان تاب می‌آوری. کسی نگفته که آرام بگیری و پاهایت را به زمین بچسبانی.
هوش مصنوعی: جهت شکار پلنگ از دشت بیرون بیا و چادر خود را در بیابان برپا کن.
هوش مصنوعی: با ناز و زیبایی، گلو را بکش و ستاره را از آسمان بگیر و در دامن خود قرار بده.
هوش مصنوعی: شراب خودی تلخ و دردآور است، اما وقتی به درد خود نگاه می‌کنی، متوجه می‌شوی که زهر ما می‌تواند به درمان کمک کند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.