|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به جستجوی معانی عمیق زندگی و وجود میپردازد. او از سوز آرزو صحبت میکند و میپرسد که این آرزوها از کجا نشأت میگیرند. همچنین اشاره میکند که اگر چه ما از خاکیم، درد و جستجوی ما به چه چیزی وابسته است. در نهایت، او به جنون و شوق خود اشاره دارد و از سرچشمه این شوری که در وجودش جاری است، سوال میکند. به طور کلی، شعر حاکی از کنکاش در جنبههای عمیق زندگی و احساسات انسانی است.
هوش مصنوعی: در دل ما شعلهای از آرزو وجود دارد که نمیدانیم از کجا آمده است. آنچه در دست ماست فقط ظرفی است، ولی نمیدانیم که شراب در این ظرف از کجا است.
هوش مصنوعی: من متوجه شدم که این دنیا از خاک و ما نیز جزئی از آن هستیم. به همین دلیل، به دنبال این هستیم که بفهمیم ریشه درد و جستجوی ما از کجا نشأت میگیرد؟
هوش مصنوعی: نگاه ما به کهکشان میافتد و ما دچار جنون میشویم؛ این شور و هیجان از کجا ناشی میشود؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.