یک زمان با رفتگان صحبت گزین
صنعت آزاد مردان هم ببین
خیز و کار ایبک و سوری نگر
وا نما چشمی اگر داری جگر
خویش را از خود برون آورده اند
این چنین خود را تماشا کرده اند
سنگها با سنگها پیوسته اند
روزگاری را به آنی بسته اند
دیدن او پخته تر سازد ترا
در جهان دیگر اندازد ترا
نقش سوی نقشگر می آورد
از ضمیر او خبر می آورد
همت مردانه و طبع بلند
در دل سنگ این دو لعل ارجمند
سجده گاه کیست این از من مپرس
بی خبر روداد جان از تن مپرس
وای من از خویشتن اندر حجاب
از فرات زندگی ناخورده آب
وای من از بیخ و بن بر کنده ئی
از مقام خویش دور افکنده ئی
محکمی ها از یقین محکم است
وای من شاخ یقینم بی نم است
در من آن نیروی الا الله نیست
سجده ام شایان این درگاه نیست
یک نظر آن گوهر نابی نگر
تاج را در زیر مهتابی نگر
مرمرش ز آب روان گردنده تر
یک دم آنجا از ابد پاینده تر
عشق مردان سر خود را گفته است
سنگ را با نوک مژگان سفته است
عشق مردان پاک و رنگین چون بهشت
می گشاید نغمه ها از سنگ و خشت
عشق مردان نقد خوبان را عیار
حسن را هم پرده در هم پرده دار
همت او آنسوی گردون گذشت
از جهان چند و چون بیرون گذشت
زانکه در گفتن نیاید آنچه دید
از ضمیر خود نقابی بر کشید
از محبت جذبه ها گردد بلند
ارج می گیرد ازو ناارجمند
بی محبت زندگی ماتم همه
کاروبارش زشت و نامحکم همه
عشق صیقل می زند فرهنگ را
جوهر آئینه بخشد سنگ را
اهل دل را سینهٔ سینا دهد
با هنرمندان ید بیضا دهد
پیش او هر ممکن و موجود مات
جمله عالم تلخ و او شاخ نبات
گرمی افکار ما از نار اوست
آفریدن جان دمیدن کار اوست
عشق مور و مرغ و آدم را بس است
«عشق تنها هر دو عالم را بس است»
دلبری بی قاهری جادوگری است
دلبری با قاهری پیغمبری است
هر دو را در کار ها آمیخت عشق
عالمی در عالمی انگیخت عشق
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این متن به بیان اهمیت عشق و ارتباط آن با هنر، شناخت و قدرت انسان‌ها می‌پردازد. شاعر به ما می‌آموزد که عشق می‌تواند انسان را از خود بیگانه کرده و به مرتبه‌ای از آگاهی برساند که جهان را به تازگی و زیبایی بنگرد. عشق به نوعی نیروی خلاقه و حیاتی است که می‌تواند روح‌های خاموش را زنده کند و تحول ایجاد کند. همچنین، اشاره می‌شود که عشق می‌تواند محتوای زندگی را غنی کند و انسان را به مقام والایی برساند که از آن طریق می‌تواند به حقیقت و جوهر وجود نزدیک‌تر شود. در نهایت، این عشق است که می‌تواند مرزهای مادی و عادی را درنوردیده و به نوعی اتصال به خالق و جهان معنوی برقرار کند.
هوش مصنوعی: یک لحظه با افرادی که رفته‌اند، گفت‌وگو کن و همچنین شیوه‌های زندگی آزادانه مردان بزرگ را مشاهده کن.
هوش مصنوعی: بیدار شو و به کار ایبک و سوری نگاه کن. اگر دل و جگر داری، چشم خود را باز کن و ببین.
هوش مصنوعی: انسان‌ها خود را از درون خود جدا کرده‌اند و اکنون به تماشای خود پرداخته‌اند.
هوش مصنوعی: سنگها با هم ارتباط و پیوند دارند و از زمان‌های دور به شکل محکمی به یکدیگر متصل هستند.
هوش مصنوعی: دیدن او باعث می‌شود که تو درک بهتری پیدا کنی و در زندگی دیگر به جایی برسی.
هوش مصنوعی: هر نقش و تصویری که به وجود می‌آید، نشان‌دهنده‌ی افکار و احساسات سازنده‌اش است.
هوش مصنوعی: انسانی که اراده‌ای قوی و روحی بلند دارد، می‌تواند از دل سختی‌ها به ارزش‌های بزرگ دست یابد.
هوش مصنوعی: نپرس سجده‌گاه کیست، چرا که نمی‌دانی که جان چگونه از تن می‌رود.
هوش مصنوعی: نابسامانی من از خودش باعث شده که نتوانم از زندگی بهره‌برداری کنم، همان‌طور که در حجاب مانده‌ام و از آب زلال فرات دور هستم.
هوش مصنوعی: آه، من از آن چیزی رنج می‌برم که به طور کامل از ریشه و اساس خود قطع شده‌ام و از جایگاه خود دور افتاده‌ام.
هوش مصنوعی: افرادی که به یقین و اطمینان می‌رسند، دارای استحکام و قدرت هستند. اما من با وجود اینکه به یقین رسیده‌ام، احساس خشکی و نداشتن طراوت می‌کنم.
هوش مصنوعی: من در درونم آن قدرت و توانایی الهی را احساس نمی‌کنم، بنابراین سجده‌ام شایسته و درست در برابر این درگاه نیست.
هوش مصنوعی: به یک نگاه، آن جواهر باارزش را ببین و تاج را زیر نور ماه مشاهده کن.
هوش مصنوعی: سنگ مرمرش از آب جاری نرم‌تر و لطیف‌تر است و یک لحظه در آنجا بیشتر از همیشه پایدار و جاودانی به نظر می‌رسد.
هوش مصنوعی: عشق مردان آنقدر قوی است که می‌توانند با نگاه خود سنگ را جابجا کنند.
هوش مصنوعی: عشق انسان‌های نیکو و با صفا، زیبایی و شادی را به وجود می‌آورد و مانند بهشت است. صدای دل‌نواز و موزون از چیزهای ساده و بی‌روح مانند سنگ و آجر برخاسته و زندگی را رونق می‌بخشد.
هوش مصنوعی: عشق واقعی، ارزش و کیفیت خوبی‌ها و زیبایی‌ها را مشخص می‌کند و آن را از پرده‌ها و ظواهر پنهان‌ساز جدا می‌سازد.
هوش مصنوعی: همت و اراده او فراتر از آسمان‌ها رفت و از تمام مشکلات و دشواری‌های دنیا گذشت.
هوش مصنوعی: از آنجا که نمی‌توان آنچه را که در دل می‌گذرد به زبان آورد، پرده‌ای بر چهره‌ای کشیده می‌شود.
هوش مصنوعی: محبت باعث می‌شود که جاذبه‌ها و اشتراکات درونی انسان‌ها افزایش یابد و اگرچه ممکن است برخی از افراد ارزش چندانی نداشته باشند، اما همین محبت می‌تواند آنها را در نظر دیگران ارزشمند کند.
هوش مصنوعی: زندگی بدون محبت، غم و اندوه است و همه جنبه‌های آن ناپایدار و زشت به نظر می‌رسند.
هوش مصنوعی: عشق باعث می‌شود که پرورش و فرهنگ انسان بهبود یابد و مانند آئینه‌ای روشن و شفاف شود. همچنین عشق توانایی تغییر و تحول در انسان را دارد، به طوری که می‌تواند ارزش و زیبایی واقعی را از دل سنگ خام بیرون بیاورد.
هوش مصنوعی: دل‌باختگان عشق را به مراتب بلند و ارزشمند می‌رساند و به هنرمندان، توانایی‌های خاص و استثنایی می‌بخشد.
هوش مصنوعی: در پیش او، هر چه ممکن و موجود است، مات و حیرت‌زده به نظر می‌رسد و تمام جهان همچون تلخی به نظر می‌آید، اما او مانند شاخی نبات، زیبا و شیرین است.
هوش مصنوعی: افکار ما به خاطر حرارت و انرژی اوست و ایجاد روح و حیات در ما، نتیجه کار اوست.
هوش مصنوعی: عشق برای مور و پرنده و انسان کافی است و عشق واقعاً برای هر دو جهان کافی است.
هوش مصنوعی: عشق و دلبرانی که بدون قدرت و توانایی بر دل‌ها تاثیر می‌گذارند، مانند جادوگرانی هستند که به آرامی دل‌ها را مسحور می‌کنند. اما آن‌هایی که در کنار زیبایی و قهر و قدرت خود می‌درخشند، مانند پیامبران هستند که رسالت و عظمت خاصی دارند.
هوش مصنوعی: عشق در کارهای هر دو نفر به هم آمیخته شده و در نتیجه، دنیایی جدید و پر از احساسات و شور و نشاط به وجود آمده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.