بخش ۲۴ - در معنی اینکه کمال حیات ملیه این است که ملت مثل فرد احساس خودی پیدا کند و تولید و تکمیل این احساس از ضبط روایات ملیه ممکن گردد
کودکی را دیدی ای بالغ نظر
کو بود از معنی خود بی خبر
ناشناس دور و نزدیک آنچنان
ماه را خواهد که بر گیرد عنان
از همه بیگانه آن مامک پرست
گریه مست وشیر مست و خواب مست
زیر و بم را گوش او در گیر نیست
نغمه اش جز شورش زنجیر نیست
ساده و دوشیزه افکارش هنوز
چون گهر پاکیزه گفتارش هنوز
جستجو سرمایه ی پندار او
از چرا ، چون ، کی ، کجا ، گفتار او
نقش گیر این و آن اندیشه اش
غیر جوئی غیر بینی پیشه اش
چشمش از دنبال اگر گیرد کسی
جان او آشفته می گردد بسی
فکر خامش در هوای روزگار
پر گشا مانند باز نو شکار
در پی نخجیرها بگذاردش
باز سوی خویشتن می آردش
تا ز آتشگیری افکار او
گل فشاند زرچک پندار او
چشم گیرایش فتد بر خویشتن
دستکی بر سینه می گوید که من
یاد او با خود شناسایش کند
حفظ ربط دوش و فردایش کند
سفته ایامش درین تار زرند
همچو گوهر از پی یک دیگرند
گرچه هر دم کاهد ، افزاید گلش
«من همانستم که بودم» در دلش
این «من» نو زاده آغاز حیات
نغمهٔ بیداری ساز حیات
ملت نوزاده مثل طفلک است
طفلکی کو در کنار مامک است
طفلکی از خویشتن نا آگهی
گوهر آلوده ئی خاک رهی
بسته با امروز او فرداش نیست
حلقه های روز و شب در پاش نیست
چشم هستی را مثال مردم است
غیر را بیننده و از خود گم است
صد گره از رشتهٔ خود وا کند
تا سر تار خودی پیدا کند
گرم چون افتد به کار روزگار
این شعور تازه گردد پایدار
نقشها بردارد و اندازد او
سر گذشت خویش را می سازد او
فرد چون پیوند ایامش گسیخت
شانهٔ ادراک او دندانه ریخت
قوم روشن از سواد سر گذشت
خود شناس آمد ز یاد سر گذشت
سر گذشت او گر از یادش رود
باز اندر نیستی گم می شود
نسخهٔ بوده تو را ای هوشمند
ربط ایام آمده شیرازه بند
ربط ایام است ما را پیرهن
سوزنش حفظ روایات کهن
چیست تاریخ ای ز خود بیگانه ئی
داستانی قصه ئی افسانه ئی
این ترا از خویشتن آگه کند
آشنای کار و مرد ره کند
روح را سرمایهٔ تاب است این
جسم ملت را چو اعصاب است این
همچو خنجر بر فسانت می زند
باز بر روی جهانت می زند
وه چه ساز جان نگار و دلپذیر
نغمه های رفته در تارش اسیر
شعلهٔ افسرده در سوزش نگر
دوش در آغوش امروزش نگر
شمع او بخت امم را کوکب است
روشن از وی امشب و هم دیشب است
چشم پرکاری که بیند رفته را
پیش تو باز آفریند رفته را
بادهٔ صد ساله در مینای او
مستی پارینه در صهبای او
صید گیری کو بدام اندر کشید
طایری کز بوستان ما پرید
ضبط کن تاریخ را پاینده شو
از نفسهای رمیده زنده شو
دوش را پیوند با امروز کن
زندگی را مرغ دست آموز کن
رشتهٔ ایام را آور بدست
ورنه گردی روز کور و شب پرست
سر زند از ماضی تو حال تو
خیزد از حال تو استقبال تو
مشکن ار خواهی حیات لازوال
رشتهٔ ماضی ز استقبال و حال
موج ادراک تسلسل زندگی است
می کشان را شور قلقل زندگی است
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این متن به نیاز انسان‌ها برای شناخت خود و ارتباط با تاریخ و هویتشان می‌پردازد. شاعر به توصیف کودکی می‌پردازد که از خود و دنیای پیرامونش بی‌خبر است و به دنبال شناخت خویشتن می‌باشد. او به معانی زندگی و فضای زمانی توجه دارد و نشان می‌دهد که ایجاد پیوند با تاریخ و سرگذشت، کلید آگاهی و بیداری فردی و اجتماعی است. پیام مرکزی این اثر بر اهمیت حفظ هویت و تاریخ مشترک و شناخت ریشه‌ها تأکید دارد. انسان‌ها باید از گذشته خود درس بگیرند تا بتوانند به آینده‌ای روشن دست یابند و زندگی را به معنای واقعی آن در یابند.
هوش مصنوعی: کودکی را می‌بینی که همچنان از معنای وجود خود بی‌خبر است، در حالی که تو به بلوغ فکری رسیده‌ای.
هوش مصنوعی: هر کسی، چه دور و چه نزدیک، آنقدر به زیبایی ماه علاقمند است که بر کنترل آن تاکید دارد.
هوش مصنوعی: از همه دور است آن کسی که تنها به عشق محبوبش زندگی می‌کند، در حالتی نشئه و خواب‌آلود به سر می‌برد.
هوش مصنوعی: گوش او به نوسانات و تغییرات توجهی ندارد و صدای او تنها یادآور صدای زنجیرهایی است که به یکدیگر برخورد می‌کنند.
هوش مصنوعی: افکارش هنوز ساده و بی‌آلایش است و مانند مروارید، گفتارش هم پاک و زیبا باقی مانده است.
هوش مصنوعی: دنبال کردن علت‌ها و پرسش‌های زندگی، منبع فکر و اندیشه اوست. او به جستجوی پاسخ‌هایی درباره چرایی، چگونگی، زمان و مکان می‌پردازد و این گفتار او را شکل می‌دهد.
هوش مصنوعی: نقش‌گیران و افرادی که به دنبال اندیشه‌های دیگران هستند، هیچ‌گاه به دنبال حقیقت نمی‌روند و نمی‌توانند چیزی را به جز آنچه در ذهن دارند ببینند.
هوش مصنوعی: اگر چشم او به کسی بیفتد، زندگی‌اش به هم می‌ریزد و دچار آشفتگی می‌شود.
هوش مصنوعی: فکر ناپخته‌اش در شرایط متغیر زمان، گشایش و فرصت‌های تازه‌تری را مانند پرواز یک باز برای شکار به ارمغان می‌آورد.
هوش مصنوعی: او به دنبال شکار می‌رود و در نهایت دوباره او را به سمت خود باز می‌گرداند.
هوش مصنوعی: تا زمانی که اندیشه‌های او شعله‌ور است، افکار او مانند گلی زیبا و درخشنده از ذهن او می‌روید.
هوش مصنوعی: چشم تو به خودت جلب می‌شود و دستت را بر سینه‌ات می‌گذاری و می‌گویی که من وجود دارم.
هوش مصنوعی: به یاد او انسان می‌تواند خود را بشناسد و ارتباط میان شب و روزش را حفظ کند.
هوش مصنوعی: زمانه مانند یک زنجیره از روزهاست که در آن هر روز به زیبایی یک گوهر در کنار دیگری می‌درخشد.
هوش مصنوعی: با وجود اینکه هر لحظه از زیبایی‌اش کم می‌شود، اما در دلش همچنان همان احساسی را دارد که قبلاً داشته است.
هوش مصنوعی: این «من» تازه متولد شده، شروع زندگی جدیدی است که زنده‌کنندهٔ آهنگ بیداری و حیات است.
هوش مصنوعی: ملت تازه‌تأسیس مانند کودکی است که در کنار مادرش قرار دارد.
هوش مصنوعی: بچه‌ای بی خبر از خود، گوهری آلوده در خاک راهی پیدا کرده است.
هوش مصنوعی: او به امروز وابسته است و برای فردا هیچ نیست. روز و شب مانند حلقه‌هایی در دستانش نیستند.
هوش مصنوعی: چشم وجود به مانند انسان است؛ فقط او می‌تواند ببیند و دیگران از خودشان غفلت دارند.
هوش مصنوعی: انسان برای پیدا کردن هویت واقعی خود و درک بهتر از وجودش، باید از مشکلات و پیچیدگی‌های زندگی عبور کند و به ریشه‌ها و ماهیت خود پی ببرد.
هوش مصنوعی: زمانی که حادثه‌ای گرم و پرشور بر زندگی انسان تأثیر بگذارد، درک و آگاهی او نیز بهبود یافته و پایدار می‌شود.
هوش مصنوعی: او می‌تواند طرح و نقشی را که دارد، کنار بگذارد و بر اساس تجربیات و یادگارهای خود، سرنوشتش را شکل دهد.
هوش مصنوعی: وقتی که فرد ارتباطش با روزگارش قطع می‌شود، توانایی درک و فهمش از بین می‌رود یا آسیب می‌بیند.
هوش مصنوعی: مردم فرهیخته و دانا از تاریکی و جهل عبور کردند و به شناخت خود و تاریخشان رسیدند.
هوش مصنوعی: اگر او را فراموش کند، سرنوشتش باز در نیستی گم می‌شود.
هوش مصنوعی: ای هوشمند، تو را یادآوری می‌کنم که سرگذشت تو به زمان‌های مختلفی مربوط می‌شود و این که زندگی‌ات به هم پیوسته است.
هوش مصنوعی: رابطه زمان ما را به یادگار مانده است، مانند پیراهنی که با سوزن بافته شده و روایت‌های قدیمی را حفظ کرده است.
هوش مصنوعی: تاریخ چیست؟ آیا تو چیزی را بیان می‌کنی که از خودت جداست؟ آیا داستانی، یا شاید افسانه‌ای است؟
هوش مصنوعی: این موضوع تو را با خودت آشنا می‌سازد و کسی که به کار خود آشنا است، به انسان‌های با تجربه تبدیل می‌شود.
هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که روح انسان به نوعی مانند نیروی محرکه و کانون انرژی است و جسم انسان نیز مانند اعصابی عمل می‌کند که به آن انرژی شکل و جهت می‌بخشد. به عبارتی دیگر، روح و جسم در کنار هم برای ایجاد زندگی و وجود انسان ضروری هستند.
هوش مصنوعی: چون خنجر به سرعت و تیزی بر فسانه (داستان یا پریشانی) می‌زند، دوباره بر روی زندگی‌ات تاثیر می‌گذارد.
هوش مصنوعی: چه ساز زیبایی به جان و دل می‌نوازد و نغمه‌هایی که در تارهای آن اسیر شده‌اند، دلپذیر و دل‌انگیز هستند.
هوش مصنوعی: به آتش کم‌جان و دلسوزی که شب گذشته در آغوش امروز خود را نشان می‌دهد، نگاه کن.
هوش مصنوعی: شمع او نماد بخت خوب ملت‌هاست، که در شب‌های گذشته و امشب نورانی است.
هوش مصنوعی: چشمی که همیشه در حال فعالیت است، اگر کسی را که رفته ببیند، می‌تواند او را دوباره به نزد تو برگرداند.
هوش مصنوعی: شراب باستانی و قدیمی در ظرف او وجود دارد و حال و هوای گذشته همچنان در نوشیدنی او حس می‌شود.
هوش مصنوعی: یک شکارچی پرنده‌ای را به دام انداخت که از باغ ما پرواز کرده بود.
هوش مصنوعی: تاریخ را به خاطر بسپار و با زندگی و تلاش خود، وجودت را حفظ کن؛ از ناامیدی و اضطراب خود رها شو و دوباره به زندگی برگرد.
هوش مصنوعی: شب گذشته، ارتباطی با امروز برقرار کن و زندگی‌ات را به گونه‌ای بساز که مانند یک مرغ دست‌آموز برایت مطیع و آرام باشد.
هوش مصنوعی: اگر بر روزگار مسلط نشوی و کنترل آن را به دست نگیری، روزها و شب‌ها از دستت خواهد رفت و به بی‌ثمری خواهد گذشت.
هوش مصنوعی: گذشته‌ات باعث می‌شود که حال و وضعیت فعلی‌ات شکل بگیرد و از حال نیز می‌توان به آینده و آنچه که قرار است رخ دهد، دست یافت.
هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی زندگی جاویدان داشته باشی، نگذار رشته‌ی گذشته‌ات از حال و آینده‌ات پاره شود.
هوش مصنوعی: موج ادراک به معنای درک و آگاهی از زندگی است و به نوعی نشان‌دهنده جریان پیوسته و مداوم حیات است. این درک افراد را به سمت هیجان و شوق زندگی می‌کشاند، زیرا زندگی سرشار از لحظات پویا و خروشان است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی آهنگهایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 شما حاشیه بگذارید ...
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.