هوش مصنوعی: این شعر به رابطه عشق و وابستگی بین دو نفر اشاره دارد. شاعر خود را به سیاره‌ای تشبیه می‌کند که در اطراف خورشید، یعنی محبوبش، می‌چرخد و به نور و زیبایی او اشاره می‌کند. همچنین احساس دوری و ناتمامی از آغوش محبوب را بیان می‌کند و محبوب را به قرآن تشبیه می‌کند که وی عشق و هستی‌اش را تشکیل می‌دهد.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به رابطه عشق و وابستگی بین دو نفر اشاره دارد. شاعر خود را به سیاره‌ای تشبیه می‌کند که در اطراف خورشید، یعنی محبوبش، می‌چرخد و به نور و زیبایی او اشاره می‌کند. همچنین احساس دوری و ناتمامی از آغوش محبوب را بیان می‌کند و محبوب را به قرآن تشبیه می‌کند که وی عشق و هستی‌اش را تشکیل می‌دهد.
هوش مصنوعی: تو همچون خورشیدی و من مانند سیاره‌ای هستم که به دور تو می‌چرخم. تمام روشنی‌ام از تماشای تو نشأت می‌گیرد.
هوش مصنوعی: من از آغوش تو دورم و ناقص هستم؛ تو به مانند قرآن هستی و من مثل سی پاره از تو هستند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
چو نام او بود خون خوارهٔ تو
کند بر خون تو نظّارهٔ تو
نطر نگشاده در نظاره تو
بدین کشور شدم آواره تو
معرفی ترانههای دیگر
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.