لاله بهر یک شعاع آفتاب
دارد اندر شاخ چندین پیچ و تاب
چون بهار او را کند عریان و فاش
گویدش جز یک نفس اینجا مباش
هر دو آمد یکدگر را ساز و برگ
من ندانم زندگی خوشتر که مرگ
زندگی پیهم مصاف نیش و نوش
رنگ و نم امروز را از خون دوش
الامان از مکر ایام الامان
الامان از صبح و از شام الامان
ای خدا ای نقشبند جان و تن
با تو این شوریده دارد یک سخن
فتنه ها بینم درین دیر کهن
فتنه ها در خلوت و در انجمن
عالم از تقدیر تو آمد پدید
یا خدای دیگر او را آفرید
ظاهرش صلح و صفا باطن ستیز
اهل دل را شیشهٔ دل ریز ریز
صدق و اخلاص و صفا ، باقی نماند
«آن قدح بشکست و آن ساقی نماند»
چشم تو بر لاله رویان فرنگ
آدم از افسونشان بی آب و رنگ
از که گیرد ربط و ضبط این کائنات؟
ای شهید عشوه لات و منات
مرد حق آن بندهٔ روشن نفس
نایب تو در جهان او بود و بس
او به بند نقره و فرزند و زن
گر توانی ، سومنات او شکن
این مسلمان از پرستاران کیست
در گریبانش یکی هنگامه نیست
سینه اش بی سوز و جانش بی خروش
او سرافیل است و صور او خموش
قلب او نا محکم و جانش نژند
در جهان کالای او نا ارجمند
در مصاف زندگانی بی ثبات
دارد اندر آستین لات و منات
مرگ را چون کافران داند هلاک
آتش او کم بها مانند خاک
شعله ئی از خاک او باز آفرین
آن طلب آن جستجو باز آفرین
باز جذب اندرون او را بده
آن جنون ذوفنون او را بده
شرق را کن از وجودش استوار
صبح فردا از گریبانش برآر
بحر احمر را بچوب او شکاف
از شکوهش لرزه ئی افکن به قاف
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به وصف پیچیدگی‌های زندگی و تضادهای آن می‌پردازد. لاله‌ای که تحت تأثیر آفتاب قرار دارد، نمادی از زیبایی و fragility زندگی است. شاعر به تکرار دوگانگی زندگی، مانند نیش و نوش و صبح و شام، اشاره می‌کند و از زوال صداقت و اخلاص در جهان سخن می‌گوید. زندگی را پر از فتنه‌ها می‌داند و به خداوند عرض حالی می‌کند و از او می‌خواهد که این آشفتگی‌ها را اصلاح کند. او اشاره به ناپایداری انسان‌ها در زندگی و چالش‌های آن دارد، و در پایان به نیاز به دگرگونی و استواری در زندگی اشاره می‌کند. شعر به نوعی دعوت به جستجوی حقیقت و استقامت در برابر مشکلات است.
هوش مصنوعی: لاله به خاطر هر یک از پرتوهای آفتاب، در شاخه‌اش چندین پیچ و تاب دارد.
هوش مصنوعی: زمانی که بهار او را با زیبایی و شادابی خود نمایان کند و حقیقت وجود او را آشکار سازد، به او می‌گوید که جز یک لحظه در اینجا نمان.
هوش مصنوعی: دو طرف به هم نزدیک شده‌اند، اما من نمی‌دانم که زندگی بهتر است یا مرگ.
هوش مصنوعی: زندگی مداوم در حال نبرد بین لذت و سختی‌هاست، امروز را با رنگ‌ها و نشانه‌هایی که از تجربه‌های گذشته به دست آمده، سپری می‌کنیم.
هوش مصنوعی: حواست را جمع کن و از فریب‌هایی که روز و شب به وجود می‌آوردند، دوری کن.
هوش مصنوعی: ای خدا، ای سازنده‌ی روح و بدن، این دیوانه یک حرفی با تو دارد.
هوش مصنوعی: در این دیر قدیمی، ما درگیر آشفتگی‌ها و مشکلاتی هستیم که هم در جمع و هم در تنهایی به چشم می‌خورد.
هوش مصنوعی: جهان به خاطر اراده تو به وجود آمد یا خدایی دیگر او را خلق کرده است.
هوش مصنوعی: ظاهر این افراد به آرامش و دوستی می‌ماند، اما در درونشان با دل‌های اهل یقین در جنگ و جدل هستند. دل‌های آنها مانند شیشه‌ای خرد شده و آسیب‌پذیر است.
هوش مصنوعی: صداقت، خلوص و پاکی دیگر باقی نمانده‌اند؛ چرا که آن جام شکست و آن ساقی نیز در دسترس نیست.
هوش مصنوعی: چشم تو به زیبایی گل‌ها و چهره‌های اروپایی است و آدم را تحت تأثیر جذابیت آنها قرار می‌دهد، اما این زیبایی از حقیقت و واقعیت خالی است.
هوش مصنوعی: از چه کسی می‌توان پیوند و نظم این جهان را دریافت کرد؟ ای شهید زیبایی‌های لات و منات.
هوش مصنوعی: مرد حق، یعنی شخصی که حقیقت را درک کرده و به آن عمل می‌کند، تنها کسی است که می‌تواند نماینده و جانشین تو در این دنیا باشد.
هوش مصنوعی: اگر تو می‌توانی، به زنجیر نقره و فرزند و همسر او نگاه کن و آنها را در سومنات در هم شکن.
هوش مصنوعی: این مسلمان کیست که در درون خود هیچ نوع آرامش و قرار ندارد و همواره در حال آشفتگی است؟
هوش مصنوعی: دل او بی‌هیچ آتش و جانش بدون هیچ تلاطمی است؛ او مانند سرافیل است، اما صدایش خاموش است.
هوش مصنوعی: قلب او ضعیف و روحش در این دنیا ناراحت است و possessions او ارزش چندانی ندارند.
هوش مصنوعی: در نبرد زندگی، ناپایداری و نوسان وجود دارد و انسان در درون خود، قدرت‌هایی دارد که می‌تواند به آنها تکیه کند.
هوش مصنوعی: مرگ را مانند کافران بی‌ارزش می‌داند و هلاکت را به آتش تشبیه می‌کند که مثل خاک بی‌مقدار است.
هوش مصنوعی: شعله‌ای که از خاک او برخاسته، دوباره به همین خواسته و جستجو قوت می‌بخشد.
هوش مصنوعی: به او گوشزد کن که دوباره به درون خود بپرداز و آن شور و شوق خاص خود را به او بازگردان.
هوش مصنوعی: شرق را از وجود خود محکم و استوار کن تا صبح فردا از دلش بیرون بیاید.
هوش مصنوعی: دریا را به هم بزن و از قدرتش لرزه‌ای به کوه‌ها بفرست.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.