هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی زلف و چهره محبوب اشاره دارد و از این می‌گوید که زلف محبوب مانند تکیه‌گاهی برای جمالش است. شاعر می‌گوید که دلش را به خاطر زیبایی و وجود محبوب از دست داده و او را به عنوان پناهی بر می‌شمارد. این ابیات به عشق و زیبایی و تاثیر آن بر دل شاعر اشاره دارند.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی زلف و چهره محبوب اشاره دارد و از این می‌گوید که زلف محبوب مانند تکیه‌گاهی برای جمالش است. شاعر می‌گوید که دلش را به خاطر زیبایی و وجود محبوب از دست داده و او را به عنوان پناهی بر می‌شمارد. این ابیات به عشق و زیبایی و تاثیر آن بر دل شاعر اشاره دارند.
هوش مصنوعی: زلف تو که به زیبایی ماه شباهت دارد، انصافاً جایگاه و مقام زیبایی را به خوبی به خود اختصاص داده است.
هوش مصنوعی: دل من را با سخنانش ربود و گفت که او همچون چهره تو دلسوز و حمایتگری دارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
دهر ار چه غم نامتناهی دارد
در کار دلم بسی تباهی دارد
عاجز شده ام از آنکه این موی سپید
از بهر چه در سرم سیاهی دارد
درویش که اخلاق الهی دارد
در ملک وجود پادشاهی دارد
چون قدرت او ز ماه تا ماهی است
دانستن چیزها کماهی دارد
در فقر دلم عزم سیاهی دارد
قصد صفتی نامتناهی دارد
در ظلمت ازان گریخت چون مردم چشم
یعنی که بسی نور الاهی دارد
یاری که چو ما لطف الهی دارد
در هر دو جهان هرچه تو خواهی دارد
هر چند گدای حضرت سلطان است
از دولت عشق پادشاهی دارد
دل قبله ای از طرف کلاهی دارد
جان بتکده سجده پناهی دارد
عید است به دیوانه مبارک باشد
قربانگاهی از سر راهی دارد
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.