هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات به زیبایی و پیچیدگی زلف محبوبش اشاره می‌کند و می‌گوید که هیچ کس نمی‌تواند به زیبایی و لطافت زلف او نزدیک شود. او از کوتاه کردن زلف دلبر سخن می‌گوید و به علاقمندی و تنوع عشقش اشاره می‌کند. در نهایت، ابیات نشان‌دهنده دلبستگی و تأثیر وسوسه‌انگیز محبوب بر دل شاعر است.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات به زیبایی و پیچیدگی زلف محبوبش اشاره می‌کند و می‌گوید که هیچ کس نمی‌تواند به زیبایی و لطافت زلف او نزدیک شود. او از کوتاه کردن زلف دلبر سخن می‌گوید و به علاقمندی و تنوع عشقش اشاره می‌کند. در نهایت، ابیات نشان‌دهنده دلبستگی و تأثیر وسوسه‌انگیز محبوب بر دل شاعر است.
هوش مصنوعی: اگر کسی را به خودت نزدیک نخواهی کرد، از گیسوان آن محبوب دورش کن.
هوش مصنوعی: دست دیگری به زلف تابدار تو پرداخته و به راحتی نتوانسته این زیبایی را باز کند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
بر من فلک ار دست جفا گستردست
شاید که بسی وفا و خوبی کردست
امروز به محنتم از آن از سر و دست
تا درد همان خورد که صافی خوردست
هر کو دل و جان به خدمتت پروردست
با نعمت و ناز جفت وز غم فردست
نرگس زر و سیم از آن به دست آوردست
کو نیز شبی خدمت بزمت کردست
تا دل بجفای عشق تو خو کردست
صد کوه بلا به پیش او چون گردست
درد تو شفای این دل درویش است
هرکس نه چنین بود یقین نامردست
از بوی حسد هرکه دماغش فردست
رشکش نبود، وگر بود بی‌دردست
رنگ حسد از روی دو رویان پیداست
زان رو بن گوش گل رعنا زردست
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.