آنچه به ابتدای کتاب نام خود اثبات کردم، مراد اندر آن دو چیز بود: یکی نصیب خاص، دیگر نصیب عام. آنچه نصیب عام بود آن است که چون جهلهٔ این علم کتابی نو بینند که نام مصنف آن به چند جای بر آن مثبت نباشد، نسبت آن کتاب به خود کنند، و مقصود مصنف از آن برنیاید؛ که مراد از جمع و تألیف و تصنیف بهجز آن نباشد که نام مصنف بدان کتاب زنده باشد و خوانندگان و متعلمان وی را دعای خیر گویند. و مرا این حادثه افتاد به دو بار: یکی آن که دیوان شعرم کسی بخواست و بازگرفت و حاصل کار جز آن نبود که جمله را بگردانید و نام من از سر آن بیفکند و رنج من ضایع کرد، تاب اللّه علیه؛ و دیگر کتابی کردم اندر تصوّف، نام آن منهاج الدین، یکی ازمدعیان رکیک که کرای گفتار او نکند نام من از سر آن پاک کرد و به نزدیک عوام چنان نمود که آن وی کرده است، هر چند خواص بر آن قول بر وی خندیدندی. تا خداوند تعالی بی برکتی آن بدو در رسانید و نامش از دیوان طلاب درگاه خود پاک گردانید.
اما آنچه نصیب خاص بود آن است که چون کتابی بینند و دانند که مؤلف آن بدین فن علم، عالم بوده است و محقق، رعایت حقوق آن بهتر کنند و برخواندن آن و یادگرفتن آن بهجدتر باشند و مراد خواننده و صاحب کتاب از آن بهتر بر آید واللّه اعلم بالصواب.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در ابتدای کتاب، نویسنده به دو نوع نصیب اشاره میکند: نصیب عام و نصیب خاص. نصیب عام به این موضوع مربوط میشود که وقتی افرادی بیخبر از علم نویسنده، کتابی را میبینند و مشاهده میکنند که نام نویسنده به درستی ذکر نشده، آن کتاب را به خود نسبت میدهند و در نتیجه زحمات نویسنده بینتیجه میماند. نویسنده خود تجربههای ناگواری را در این زمینه از جمله حذف نامش از کتابهایش بیان میکند. نصیب خاص به این موضوع مرتبط است که اگر کتابی نوشته شود و مردم بدانند که مؤلف آن در آن علم صاحبنظر است، انتظار میرود که حقوق نویسنده رعایت شود و افراد با جدیت بیشتری به خواندن و یادگیری آن کتاب بپردازند. در نهایت، نویسنده بر اهمیت عدم غفلت از نام و حق مؤلف تأکید دارد.
هوش مصنوعی: در ابتدای کتاب به دو موضوع اشاره کردهام: یکی سهم خاص و دیگری سهم عمومی. منظور از سهم عمومی این است که هنگامی که افرادی که آگاهی کمی از این علم دارند، کتابی جدید میبینند که نام مؤلف آن به چندین جا ذکر نشده باشد، به اشتباه آن کتاب را به خود نسبت میدهند و مقصود واقعی مؤلف از آن روشن نمیشود. هدف از تألیف و نگارش کتاب بهجز این نیست که نام مؤلف در آن باقی بماند تا خوانندگان و دانشجویان برای او دعا کنند. من خود با این مشکل دوبار روبرو شدم: اول زمانی که یک نفر مجموعه اشعارم را خواست و بعد آن را به خودش نسبت داد و با حذف نام من، زحماتم تباه شد؛ و دیگر اینکه کتابی درباره تصوف به نام "منهاج الدین" نوشتم، و یکی از مدعیان سطحی که به سخنانش چندان توجه نمیشود، نام مرا از آن پاک کرد و به مردم نشان داد که آن اثر متعلق به اوست، هرچند عدهای از افراد باصطلاح خاص بر او خندیدند. تا اینکه خداوند متعال برکتی به او نبخشید و نامش از فهرست افراد محترم خارج شد.
هوش مصنوعی: اما آنچه که به ویژه بر عهدهٔ خاص قرار دارد این است که وقتی کتابی را مشاهده میکنند و میدانند که نویسندهٔ آن در این زمینه عالم و محقق بوده است، بهتر است که حقوق آن کتاب را رعایت کنند و با جدیت بیشتری آن را مطالعه و یاد بگیرند. این کار موجب میشود که اهداف خواننده و نویسنده بهتر تحقق یابد و خداوند به آنچه درستتر است، داناتر است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.