نیست عرق، که در رهت از حرکات می‌چکد
هر قدمی، که می‌نهی، آب حیات می‌چکد
چند به هر سیه دلی باده ناب می‌کشی؟
حیف! که آب زندگی در ظلمات می‌چکد
بس که لب تو چاشنی ریخته در مذاق جان
گریه تلخ گر کنم آب نبات می‌چکد
اشک هلالی از مژه، گرد حریم آن حرم
همچو سرشک عارفان، در عرفات می‌چکد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف عشق و زیبایی می‌پردازد. شاعر به حرکات معشوق اشاره می‌کند و می‌گوید که حتی عرق او در راه عشق می‌چکد و هر قدمی که برمی‌دارد، آب حیات را به نمایش می‌گذارد. او همچنین lament می‌کند که بخشی از زندگی در تاریکی می‌بخشد و با حسرت به این می‌نگرد که باده ناب از سیه‌دلان می‌نوشد. شاعر از تلخی اشک‌هایی یاد می‌کند که از چشمانش می‌ریزد و این اشک‌ها همچون سرشک عارفان در عرفات است. به‌طور کلی، شعر به تأثیر عمیق عشق و غم ناشی از آن می‌پردازد.
هوش مصنوعی: به خاطر عشق و محبت تو، من هر لحظه با زحمات و تلاش‌هایم، زندگی و حیات را به جلو می‌برم. هر قدمی که برمی‌دارم، نشان از شور و شوق من در این مسیر است و همچون قطرات آب حیات، انرژی و جان تازه‌ای به من می‌دهد.
هوش مصنوعی: چند نفر از کسانی که دلشان کبود و تاریک است را با شراب خالص سیراب می‌کنی؟ افسوس که آب حیات، در تاریکی‌ها و مشکلات زندگی می‌چکد و از بین می‌رود.
هوش مصنوعی: لب‌های تو آنقدر شیرینی دارند که حتی اگر بخواهم با گریه‌ی تلخ خودم را تسکین دهم، طعم شیرین آن مانند آب‌نبات در دهانم جاری می‌شود.
هوش مصنوعی: اشک‌های هلالی از چشمان او، بر دور مکان مقدس همچون قطرات اشک عارفان، در روز عرفه فرو می‌چکد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.