هوش مصنوعی: این اشعار به این موضوع اشاره دارد که انسانها در اثر ندانمکاری و ناآگاهی، خود را از حقیقت و نور وجودشان دور میکنند. در واقع، با حجابها و نقابهایی که بر خود مینهند، به نوعی در واقعیت خود و وجود واقعیشان غرق میشوند و نمیتوانند به درستی خود را بشناسند و درک کنند.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این اشعار به این موضوع اشاره دارد که انسانها در اثر ندانمکاری و ناآگاهی، خود را از حقیقت و نور وجودشان دور میکنند. در واقع، با حجابها و نقابهایی که بر خود مینهند، به نوعی در واقعیت خود و وجود واقعیشان غرق میشوند و نمیتوانند به درستی خود را بشناسند و درک کنند.
هوش مصنوعی: حق را آشکار و خلق را در پرده نگه داشتن مانند این است که نور خورشید را بر روی زمین بپاشیم.
هوش مصنوعی: تو از کمبود و ناتوانیهای خود بیخبر هستی، اما وجودت نمیتواند پنهان بماند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
مشابهیابی بر اساس وزن و قافیه
گر خاک ز من به اشک خون پالودن
نالید، منال کو گه آسودن
زینسان که فراق خواهدم فرسودن
بر خاک ز من سایه نخواهد بودن
چون خاک به زیر پایها فرسودن
به زانک به عجب آب روی افزودن
چون آتش اگر تیز شوی می شاید
چون باد سبکبار نشاید بودن
ای جان منزه ز غم پالودن
وی جسم مقدس ز غم فرسودن
ای آتش عشقی که در آن میسوزی
خود جنت و فردوس تو خواهد بودن
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.