هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر با اشاره به لباس زیبا و ظاهری فریبنده (خرقه پر زرق و ردای سالوس)، به جستجوی حقیقت و زیبایی‌های واقعی می‌پردازد. او دچار سردرگمی است و نمی‌داند به کجا برود. در این دشت بی‌انتهایی که به نظر می‌رسد فقط سراب وجود دارد، او از فقدان چیزی واقعی و باارزش رنج می‌برد و تنها چیزی که در دست دارد، دانه‌ای از درد و ناامیدی است.
اخطار: خلاصه‌های تولید شده توسط هوش مصنوعی در بسیاری از موارد نادرستند. اگر این متن به نظرتان نادرست است می‌توانید آن را ویرایش کنید.
هوش مصنوعی: در این مکان بی‌نشانه، فقط یادهای تلخی از سرنوشت تلخ خود دارم و هیچ چیز دیگری برای نشان دادن وجودم جز زخم‌های جانکاه نمی‌یابم. افسوس که چنین است.
اخطار: برگردان‌های تولید شده توسط هوش مصنوعی در بسیاری از موارد نادرستند. اگر این متن به نظرتان نادرست است می‌توانید آن را ویرایش کنید.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر با اشاره به لباس زیبا و ظاهری فریبنده (خرقه پر زرق و ردای سالوس)، به جستجوی حقیقت و زیبایی‌های واقعی می‌پردازد. او دچار سردرگمی است و نمی‌داند به کجا برود. در این دشت بی‌انتهایی که به نظر می‌رسد فقط سراب وجود دارد، او از فقدان چیزی واقعی و باارزش رنج می‌برد و تنها چیزی که در دست دارد، دانه‌ای از درد و ناامیدی است.
هوش مصنوعی: این لباس زیبا و پرزرق و برق و این ردای نفاق، ای دل، کجا می‌خواهی بروی؟ از جایی که صدای ناقوس به گوش می‌رسد.
هوش مصنوعی: در این مکان بی‌نشانه، فقط یادهای تلخی از سرنوشت تلخ خود دارم و هیچ چیز دیگری برای نشان دادن وجودم جز زخم‌های جانکاه نمی‌یابم. افسوس که چنین است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
دوشم گذر افتاد به ویرانهٔ طوس
دیدم جغدی نشسته جای طاووس
گفتم: چه خبر داری از این ویرانه؟
گفتا خبر این است که: «افسوس! افسوس!»
مرغی دیدم نشسته بر بارهٔ توس،
در چنگ گرفته کلّهٔ کیکاوس،
با کلّه همی‌گفت که: افسوس، افسوس!
کو بانگ جَرَس‌ها و کجا نالهٔ کوس؟
چون زهرهٔ شیران بدرد نالهٔ کوس
بر باد مده جان گرامی به فسوس
با آنکه خصومت نتوان کرد بساز
دستی که به دندان نتوان برد ببوس
خسرو، کآراست ملک چون روی عروس
نوشید می و به لعل شیرین زد بوس
هم نغمه ی نی شنید و هم ناله ی کوس
هر کار که خواست کرد، لیکن افسوس
ای داده به باد عمر در لهو و فسوس
زنهار مشو ز زحمت حق مأیوس
هشدار کز آتش جهنم حق را
تهذیب غرض بود نه تعذیب نفوس
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.