هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به زیبایی صبح و ستاره‌ها اشاره می‌کند و از عشق و دلتنگی‌اش سخن می‌گوید. خورشید که نماد روشنایی و زندگی است، از دل او و از جیبش بیرون می‌آید. نگاه محبوبش باعث شده که دلش آرامش نداشته باشد و این احساسات در گذر روزها او را تنها و غافل از حال خود می‌کند.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به زیبایی صبح و ستاره‌ها اشاره می‌کند و از عشق و دلتنگی‌اش سخن می‌گوید. خورشید که نماد روشنایی و زندگی است، از دل او و از جیبش بیرون می‌آید. نگاه محبوبش باعث شده که دلش آرامش نداشته باشد و این احساسات در گذر روزها او را تنها و غافل از حال خود می‌کند.
هوش مصنوعی: در دل عشق، آتش سوزانی وجود دارد و صبح و ستاره‌ها، همچون خورشیدی که از دل غم‌های ما بیرون می‌آید، روشنایی می‌بخشند.
هوش مصنوعی: نگاه تو مانند تیر است و دل مرا آرام نمی‌کند. در میان این حال، کسی از حال و وضعیت ما غافل است و بی‌خبر می‌گذرد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.