حزین لاهیجی » غزلیات ناتمام » شمارهٔ ۶۹ چراغ کلبهٔ درویش، نور ماه می باشد به جام باده روشن کن شب آدینهٔ ما را
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به زیبایی نور ماه را به عنوان چراغی برای کلبه درویش توصیف می‌کند و از باده‌ای می‌خواهد که شب آدینه را روشن کند. در واقع، این ابیات نمادین به جستجوی زیبایی و روشنی در زندگی اشاره دارد.
هوش مصنوعی: چراغ خانهٔ درویش تنها نور ماه است، بیا با ریختن شراب در جام، شب جمعهٔ ما را روشن کن.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.