با ماست، لطف چشم تغافل پناه،کم

حسرت پر و امید فراوان، نگاه کم

دل را مده به غمزهٔ مژگان که خسروان

آلوده اند پنجه به خون سپاه،کم

در محفل زمانه، چو شمعیم در گداز

تا تن به جا بود، نشود اشک و آه کم