هوش مصنوعی: این شعر بیانگر غم و حسرت شاعر است. او به زیبایی‌های ظاهری مانند غنچه و گل اشاره می‌کند و از نادیده گرفتن حقایق تلخ و ناراحت‌کننده‌ای چون دلتنگی و تپش قلب در دل شب lament می‌کند. شاعر خطاب به کسی می‌گوید که در سایه گل خوابیده و از دردها و رنج‌های پنهان اطرافش بی‌خبر است، و این عدم توجه را با تاسف بیان می‌کند.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر بیانگر غم و حسرت شاعر است. او به زیبایی‌های ظاهری مانند غنچه و گل اشاره می‌کند و از نادیده گرفتن حقایق تلخ و ناراحت‌کننده‌ای چون دلتنگی و تپش قلب در دل شب lament می‌کند. شاعر خطاب به کسی می‌گوید که در سایه گل خوابیده و از دردها و رنج‌های پنهان اطرافش بی‌خبر است، و این عدم توجه را با تاسف بیان می‌کند.
هوش مصنوعی: اگر غنچه‌ای را دیده‌ای و دل تنگی را مشاهده نکرده‌ای، افسوس که زیبایی گل را دیده‌ای اما نیرنگ را ندیده‌ای، افسوس.
هوش مصنوعی: تو که در آرامش گل به خواب خوشی مشغولی، هرگز نبوده‌ای صدای تپش قلب شب‌پرنده را بشنوی، افسوس.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.