به داغ عشق پروردم، بهار خاطر خود را
که برگ عیش دانم، خارخار خاطر خود را
نیارم کرد بیرون ازکنار دل،که پروردم
به جان غمهای بیرون از شمار خاطر خود را
ره آمد شد مردم، به من بسته ست دلتنگی
حصاری گرد خودکردم، غبار خاطر خود را
برای پیشنهاد تصاویر مرتبط با اشعار لازم است ابتدا با نام کاربری خود وارد گنجور شوید.
به داغ عشق پروردم، بهار خاطر خود را
که برگ عیش دانم، خارخار خاطر خود را
نیارم کرد بیرون ازکنار دل،که پروردم
به جان غمهای بیرون از شمار خاطر خود را
ره آمد شد مردم، به من بسته ست دلتنگی
حصاری گرد خودکردم، غبار خاطر خود را
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر بیانگر عواطف عمیق و دردهای عاشقانه شاعر است. او به عشق و یاد آن پرداخته و احساساتش را با تصاویری از بهار و غم سامان می‌دهد. شاعر می‌گوید که دلش پر از غم و دلتنگی است و سعی دارد آن را در حصاری از یادها و احساسات خود نگه دارد. به طور کلی، شعر به احساسات عاشقانه و دشواری‌هایی که همراه آن است، می‌پردازد.
هوش مصنوعی: به خاطر عشق، دل پر از غم خود را پرورش دادم و بهار خوشحالی را برای خود ایجاد کردم، در حالی که می‌دانم لحظه‌های شادیم همچون خارهایی دردآور هستند.
هوش مصنوعی: دل من را با غمهای بی‌پایانش به شدت درگیر کرده و نمی‌توانم خود را از این دردها جدا کنم. من این غم‌ها را به جان خریدم و به خاطر خودم تلاش می‌کنم کنار بیایم.
هوش مصنوعی: مردم در حال عبور و مرور هستند، اما من به خاطر دلتنگی خود را محصور کرده‌ام و غبار خاطراتم را گرداگرد خود پراکنده کرده‌ام.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.