هاتف اصفهانی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۴ باز آی و به کوی فرقتم فرد نگر وز درد فراق چهره‌ام زرد نگر از مرگ دوای درد خود می‌طلبم بیمار نگر دوانگر درد نگر
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از معشوق خواسته است که بازگردد و به حال او در کوی عشقش توجه کند. او از درد جدایی رنج می‌برد و چهره‌اش از اندوه زرد شده است. او در جستجوی درمانی برای دردش از مرگ است و به حال خود به عنوان بیمار و رنجور نگاه می‌کند.
هوش مصنوعی: برگرد و در کوچه‌ام به چهره من نگاه کن، ببین چگونه از درد جدایی، رنگم زرد شده است.
هوش مصنوعی: من از مرگ به عنوان درمانی برای دردم کمک می‌خواهم. ای بیمار، به من نگاه کن و ببین که چگونه درد به من غالب شده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
باز آی و دلم ز هجر پردرد نگر
در سینهٔ گرمم نفس سرد نگر
در گوشهٔ بی‌مو نسیم تنها بین
در زاویهٔ بی‌کسیم فرد نگر
بازآ و هجوم لشکر درد نگر
گرد من و در میانه‌ام فرد نگر
بر لشکر غم تاخته‌ام نیرو بین
تنها بسپاهی زده‌ام مرد نگر
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.