Abolfazl Nasrollahi
بنده پیر خراباتم که لطفش دایم است/ ورنه لطف شیخ و زاهد گاه هست و گاه نیست...
Abolfazl Nasrollahi در ۲ ماه قبل، سهشنبه ۸ اسفند ۱۴۰۲، ساعت ۱۳:۵۴ دربارهٔ صائب تبریزی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۳۵۲:
آدینه : جمعه /عذار:چهره/اکسیر : کیمیا/ ریاضت:سختی/خرقه:جامه ای که پیر طریقت به کسی دهد/ مشک و نافه: عطر سیاه رنگ/