Ahmad
Ahmad در ۳ ماه قبل، چهارشنبه ۲۷ دی ۱۴۰۲، ساعت ۰۵:۴۱ دربارهٔ نظامی » خمسه » لیلی و مجنون » بخش ۴ - سبب نظم کتاب:
داستان این شعر از این قراره:
روزی خوشحال و مسرور بودم و داشتم زندگیمو می کردم، تا اینکه نامه ای از شروانشاه بهم رسید.
توی نامه اش بهم گفت داستان لیلی و مجنون رو به نظم در بیار:
بالای هزار عشق نامه
آراسته کن به نوک خامه
در زیور پارسی و تازی
این تازه عروس را طرازی
دانی که من آن سخن شناسم
کابیات نو از کهن شناسم
تا ده دهی غرایبت هست
ده پنج زنی رها کن از دست
بنگر که ز حقهٔ تفکر
در مرسلهٔ که می‌کشی دُر
ترکی صفت وفای ما نیست
ترکانه سخن سزای ما نیست
آن کز نسب بلند زاید
او را سخن بلند باید
وقتی که شنیدم میخواد لیلی و مجنون رو به نظم بیارم، روز خوبم کلا خراب شد
( چون حلقهٔ شاه یافت گوشم
از دل به دماغ رفت هوشم).
بعدش پسر محمد نظامی نشست کنارم و برام توضیح داد که آره بابا تو خسرو و شیرین رو گفتی کل ملت عشق کردند همه جا می خونند و بهت آفرین میگن، حالا هم لیلی و مجنون رو بگو تا اثرت جفت بشه و یه جفت داستان عاشقانه خوب رو به نظم آورده باشی.
خسرو شیرین چو یاد کردی
چندین دل خلق شاد کردی
لیلی مجنون ببایدت گفت
تا گوهر قیمتی شود جفت
منم بهش گفتم حرفت درست، اما علت ناراحتیم اینه:
لیکن چه کنم هوا دو رنگ است
اندیشه فراخ و سینه تنگ است
دهلیز فسانه چون بود تنگ
گردد سخن از شد آمدن لنگ
میدان سخن فراخ باید
تا طبع سواریی نماید
این آیت اگرچه هست مشهور
تفسیر نشاط هست ازو دور
افزار سخن نشاط و ناز است
زین هردو سخن بهانه ساز است
بر شیفتگی و بند و زنجیر
باشد سخن برهنه دلگیر
در مرحله‌ای که ره ندانم
پیداست که نکته چند رانم
نه باغ و نه بزم شهریاری
نه رود و نه می نه کامگاری
بر خشکی ریگ و سختی کوه
تا چند سخن رود در اندوه
باید سخن از نشاط سازی
تا بیت کند به قصه بازی
و خلاصه اینکه این دلایل رو میگه علت ناراحتیم هست .
Ahmad در ۱ سال و ۴ ماه قبل، شنبه ۷ آبان ۱۴۰۱، ساعت ۰۲:۵۵ دربارهٔ شهریار » منظومهٔ حیدر بابا:
حس میکنم خیلی ها متعصبانه صحبت کردند.
معمولا اشعار رو نمیشه به صورت شعر به زبان های دیگه ترجمه کرد و فردی که این کارو میکنه باید بسیار فرد زبردست و ماهری باشه.
بهتر بود درکنار ترجمه شعر به شعر، ترجمه شعر به متن هم گذاشته می شد تا دوستانی که میخوان لطافت شعر رو درک کنند و ازش لذت ببرند.