حاشیه‌گذاری‌های امیر علی هدایتی

---

امیر علی هدایتی در ‫۲ سال و ۲ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۲ بهمن ۱۴۰۰، ساعت ۱۹:۳۰ در پاسخ به Franz دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۸۶:

مطلب زیر از عایشه حر روزنامه نگار، تاریخدان و محقق ترکیه است:

مولانا، ایرانی ،ترک یا رومی

مولانا از این سبب که در یکی از ممالک ایرانی یعنی خراسان دیده به جان گشاده است ایرانی و شاعر پارسی گو شناخته می شود. از سوی دیگر به سبب این رباعی ترک نیز شناخته می شود: بیگانه می گویید مرا زین گویم در شهر شما خانه خود می جویم دشمن نیم ار چند که دشمن رویم اصلم ترک است اگر چه هندی گویم از نظر برخی در این ابیات هندی در واقع استعاره از فارسی است اما این عقیده درست به نظر نمی رسد زیرا در آن دوران کسی در قونیه به خاطر پارسی گویی مورد سرزنش قرار نمی گرفت. فارسی زبان رسمی دولت سلجوقی بود. اما برعکس در واقع در اینجا تُرک استعاره از معشوق زیبا روی است و معنای حقیقی ندارد. اصطلاح هندو در اشعار فارسی نیز به معنی سیاه ، تاریک و زشت تعبیر می شود. شاید منظور مولانا این بود که علیرغم ظاهرم درون زیبایی دارم. حافظ شیرازی نیز از این مفهوم در غزلیاتش استفاده می کرد: اگر آن ترک شیرازی به دست آرد دل ما را/ به خال هندویش بخشم سمرقند و بخارا را. اما مولانا در دیوان کبیر شمس پاسخ خوبی به ترک ها،افغانی ها و تاجیک ها دارد که قصد مصادره اش را دارند، داده است. گه ترکم و گه هندو گه رومی و گه زنگی/ از نقش تو است ای جان اقرارم و انکارم

 نکته: ابیات زیر نیز از غزلیات شمس می باشد: تو ماه ترکی و من اگر ترک نیستم دانم من این قدر که به ترکی است آب سو

لینک زیر ویدیوی است  از تلویزیون ترکیه که در آن مهمان برنامه صراحتا می گوید مولوی فارس بود نه ترک!!!

پیوند به وبگاه بیرونی

 

---

امیر علی هدایتی در ‫۲ سال و ۲ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۲ بهمن ۱۴۰۰، ساعت ۱۹:۲۷ در پاسخ به Franz دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۸۶:

مطلب زیر از عایشه حر روزنامه نگار، تاریخدان و محقق ترکیه است:

مولانا، ایرانی ،ترک یا رومی

مولانا از این سبب که در یکی از ممالک ایرانی یعنی خراسان دیده به جان گشاده است ایرانی و شاعر پارسی گو شناخته می شود. از سوی دیگر به سبب این رباعی ترک نیز شناخته می شود: بیگانه می گویید مرا زین گویم در شهر شما خانه خود می جویم دشمن نیم ار چند که دشمن رویم اصلم ترک است اگر چه هندی گویم از نظر برخی در این ابیات هندی در واقع استعاره از فارسی است اما این عقیده درست به نظر نمی رسد زیرا در آن دوران کسی در قونیه به خاطر پارسی گویی مورد سرزنش قرار نمی گرفت. فارسی زبان رسمی دولت سلجوقی بود. اما برعکس در واقع در اینجا تُرک استعاره از معشوق زیبا روی است و معنای حقیقی ندارد. اصطلاح هندو در اشعار فارسی نیز به معنی سیاه ، تاریک و زشت تعبیر می شود. شاید منظور مولانا این بود که علیرغم ظاهرم درون زیبایی دارم. حافظ شیرازی نیز از این مفهوم در غزلیاتش استفاده می کرد: اگر آن ترک شیرازی به دست آرد دل ما را/ به خال هندویش بخشم سمرقند و بخارا را. اما مولانا در دیوان کبیر شمس پاسخ خوبی به ترک ها،افغانی ها و تاجیک ها دارد که قصد مصادره اش را دارند، داده است. گه ترکم و گه هندو گه رومی و گه زنگی/ از نقش تو است ای جان اقرارم و انکارم  

نکته: ابیات زیر نیز از غزلیات شمس می باشد: تو ماه ترکی و من اگر ترک نیستم دانم من این قدر که به ترکی است آب سو

لینک زیر مربوط به برنامه ای در تلویزیون ترکیه است که مهمان صراحتا می گوید مولانا فارس بود نه ترک!!!

پیوند به وبگاه بیرونی

---

امیر علی هدایتی در ‫۲ سال و ۲ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۲ بهمن ۱۴۰۰، ساعت ۱۹:۲۵ در پاسخ به حسینی دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۸۶:

مطلب زیر از عایشه حر روزنامه نگار، تاریخدان و محقق ترکیه است:

مولانا، ایرانی ،ترک یا رومی

 مولانا از این سبب که در یکی از ممالک ایرانی یعنی خراسان دیده به جان گشاده است ایرانی و شاعر پارسی گو شناخته می شود. از سوی دیگر به سبب این رباعی ترک نیز شناخته می شود: بیگانه می گویید مرا زین گویم در شهر شما خانه خود می جویم دشمن نیم ار چند که دشمن رویم اصلم ترک است اگر چه هندی گویم از نظر برخی در این ابیات هندی در واقع استعاره از فارسی است اما این عقیده درست به نظر نمی رسد زیرا در آن دوران کسی در قونیه به خاطر پارسی گویی مورد سرزنش قرار نمی گرفت. فارسی زبان رسمی دولت سلجوقی بود. اما برعکس در واقع در اینجا تُرک استعاره از معشوق زیبا روی است و معنای حقیقی ندارد. اصطلاح هندو در اشعار فارسی نیز به معنی سیاه ، تاریک و زشت تعبیر می شود. شاید منظور مولانا این بود که علیرغم ظاهرم درون زیبایی دارم. حافظ شیرازی نیز از این مفهوم در غزلیاتش استفاده می کرد: اگر آن ترک شیرازی به دست آرد دل ما را/ به خال هندویش بخشم سمرقند و بخارا را. اما مولانا در دیوان کبیر شمس پاسخ خوبی به ترک ها،افغانی ها و تاجیک ها دارد که قصد مصادره اش را دارند، داده است. گه ترکم و گه هندو گه رومی و گه زنگی/ از نقش تو است ای جان اقرارم و انکارم

 نکته: ابیات زیر نیز از غزلیات شمس می باشد: تو ماه ترکی و من اگر ترک نیستم دانم من این قدر که به ترکی است آب سو

لینک زیر مربوط به برنامه ای در تلویزیون ترکیه است که مهمان برنامه صراحتا می گوید مولانا فارس بود نه ترک!!!!

پیوند به وبگاه بیرونی

---

امیر علی هدایتی در ‫۲ سال و ۲ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۲ بهمن ۱۴۰۰، ساعت ۱۹:۲۲ در پاسخ به قره داغلی دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۸۶:

مطلب زیر از عایشه حر روزنامه نگار، تاریخدان و محقق ترکیه است:

مولانا، ایرانی ،ترک یا رومی

 مولانا از این سبب که در یکی از ممالک ایرانی یعنی خراسان دیده به جان گشاده است ایرانی و شاعر پارسی گو شناخته می شود. از سوی دیگر به سبب این رباعی ترک نیز شناخته می شود: بیگانه می گویید مرا زین گویم در شهر شما خانه خود می جویم دشمن نیم ار چند که دشمن رویم اصلم ترک است اگر چه هندی گویم از نظر برخی در این ابیات هندی در واقع استعاره از فارسی است اما این عقیده درست به نظر نمی رسد زیرا در آن دوران کسی در قونیه به خاطر پارسی گویی مورد سرزنش قرار نمی گرفت. فارسی زبان رسمی دولت سلجوقی بود. اما برعکس در واقع در اینجا تُرک استعاره از معشوق زیبا روی است و معنای حقیقی ندارد. اصطلاح هندو در اشعار فارسی نیز به معنی سیاه ، تاریک و زشت تعبیر می شود. شاید منظور مولانا این بود که علیرغم ظاهرم درون زیبایی دارم. حافظ شیرازی نیز از این مفهوم در غزلیاتش استفاده می کرد: اگر آن ترک شیرازی به دست آرد دل ما را/ به خال هندویش بخشم سمرقند و بخارا را. اما مولانا در دیوان کبیر شمس پاسخ خوبی به ترک ها،افغانی ها و تاجیک ها دارد که قصد مصادره اش را دارند، داده است. گه ترکم و گه هندو گه رومی و گه زنگی/ از نقش تو است ای جان اقرارم و انکارم

 نکته: ابیات زیر نیز از غزلیات شمس می باشد: تو ماه ترکی و من اگر ترک نیستم دانم من این قدر که به ترکی است آب سو

---

امیر علی هدایتی در ‫۲ سال و ۲ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۲ بهمن ۱۴۰۰، ساعت ۱۹:۱۰ در پاسخ به Ehsan saleh دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۸۶:

مطلب زیر از عایشه حر روزنامه نگار، تاریخدان و محقق ترکیه است:

مولانا، ایرانی ،ترک یا رومی

مولانا از این سبب که در یکی از ممالک ایرانی یعنی خراسان دیده به جان گشاده است ایرانی و شاعر پارسی گو شناخته می شود. از سوی دیگر به سبب این رباعی ترک نیز شناخته می شود: بیگانه می گویید مرا زین گویم در شهر شما خانه خود می جویم دشمن نیم ار چند که دشمن رویم اصلم ترک است اگر چه هندی گویم از نظر برخی در این ابیات هندی در واقع استعاره از فارسی است اما این عقیده درست به نظر نمی رسد زیرا در آن دوران کسی در قونیه به خاطر پارسی گویی مورد سرزنش قرار نمی گرفت. فارسی زبان رسمی دولت سلجوقی بود. اما برعکس در واقع در اینجا تُرک استعاره از معشوق زیبا روی است و معنای حقیقی ندارد. اصطلاح هندو در اشعار فارسی نیز به معنی سیاه ، تاریک و زشت تعبیر می شود. شاید منظور مولانا این بود که علیرغم ظاهرم درون زیبایی دارم. حافظ شیرازی نیز از این مفهوم در غزلیاتش استفاده می کرد: اگر آن ترک شیرازی به دست آرد دل ما را/ به خال هندویش بخشم سمرقند و بخارا را. اما مولانا در دیوان کبیر شمس پاسخ خوبی به ترک ها،افغانی ها و تاجیک ها دارد که قصد مصادره اش را دارند، داده است. گه ترکم و گه هندو گه رومی و گه زنگی/ از نقش تو است ای جان اقرارم و انکارم  نکته: ابیات زیر نیز از غزلیات شمس می باشد: تو ماه ترکی و من اگر ترک نیستم دانم من این قدر که به ترکی است آب سو

لینک زیر مربوط به برنامه ای است که از تلویزیون ترکیه پخش شده و مهمان برنامه صراحتا می گوید مولانا ترک نیست!

پیوند به وبگاه بیرونی

 

 

---

امیر علی هدایتی در ‫۲ سال و ۲ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۲ بهمن ۱۴۰۰، ساعت ۱۸:۵۶ در پاسخ به niyaz دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۸۶:

نقشه های مربوط به حکومت سامانیان که سلسله ای ایرانی بودند( تا ۳۹۵ قمری)  را ملاحظه کنید. مرزهای سامانیان و قبایل ترک مشخص شده  که شهرهای بلخ،سمر قند، بخارا در ناحیه حکومت سامانیان قرار داشته است.

ضمنا علیشیر نوایی در سال ۸۴۴ ق بدنیا آمده است ولی مولانا در سال ۶۰۴ ق !!!!!!!

نظر شما بر اساس کدام تاریخ و جغرافیاست؟!!!

---

امیر علی هدایتی در ‫۲ سال و ۲ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۲ بهمن ۱۴۰۰، ساعت ۱۸:۳۶ در پاسخ به امیر دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۸۶:

مطلب زیر از عایشه حر روزنامه نگار، تاریخدان و محقق ترکیه است: مولانا، ایرانی ،ترک یا رومی مولانا از این سبب که در یکی از ممالک ایرانی یعنی خراسان دیده به جان گشاده است ایرانی و شاعر پارسی گو شناخته می شود. از سوی دیگر به سبب این رباعی ترک نیز شناخته می شود: بیگانه می گویید مرا زین گویم در شهر شما خانه خود می جویم دشمن نیم ار چند که دشمن رویم اصلم ترک است اگر چه هندی گویم از نظر برخی در این ابیات هندی در واقع استعاره از فارسی است اما این عقیده درست به نظر نمی رسد زیرا در آن دوران کسی در قونیه به خاطر پارسی گویی مورد سرزنش قرار نمی گرفت. فارسی زبان رسمی دولت سلجوقی بود. اما برعکس در واقع در اینجا تُرک استعاره از معشوق زیبا روی است و معنای حقیقی ندارد. اصطلاح هندو در اشعار فارسی نیز به معنی سیاه ، تاریک و زشت تعبیر می شود. شاید منظور مولانا این بود که علیرغم ظاهرم درون زیبایی دارم. حافظ شیرازی نیز از این مفهوم در غزلیاتش استفاده می کرد: اگر آن ترک شیرازی به دست آرد دل ما را/ به خال هندویش بخشم سمرقند و بخارا را. اما مولانا در دیوان کبیر شمس پاسخ خوبی به ترک ها،افغانی ها و تاجیک ها دارد که قصد مصادره اش را دارند، داده است. گه ترکم و گه هندو گه رومی و گه زنگی/ از نقش تو است ای جان اقرارم و انکارم  نکته: ابیات زیر نیز از غزلیات شمس می باشد: تو ماه ترکی و من اگر ترک نیستم دانم من این قدر که به ترکی است آب سو

---

امیر علی هدایتی در ‫۲ سال و ۲ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۲ بهمن ۱۴۰۰، ساعت ۱۸:۳۴ در پاسخ به بهنام دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۸۶:

شما ابتدا، کتاب تاریخ غزها نوشته فاروق سومر تاریخ دان( متخصص تاریخ و طوایف ترک ها) اهل ترکیه را مطالعه کن و سپس نظر بده!!!  

او در کتاب فوق چنین آورده است: 

«می دانیم که غزها که از قرن یازدهم میلادی به آنها ترکمن نیز گفته شده است، نیای ترکهای ترکیه، ایران، آذربایجان( اران)، عراق و ترکمنستان هستند» پیشگفتار مولف

« غزها هم موجب تاسیس دولت سلجوقی شدند و هم مرزهای آنان را توسعه دادند. به دنبال تاسیس دولت، غزها دسته دسته و گروه گروه سرزمین اصلی خود را ترک و از جانب دولت، به مرزهای بیزانس اعزام شدند» صفحه ۱۴۷

« از هنگام فتوحات سلجوقی به بعد گروه های انبوهی از غرها( ترکمن) در منطقه ی آذربایجان می زیستند» صفحه ۱۷۴

در اینجا،در باب اینکه پیش از سلجوقیان، غزها که اجداد ترکهای امروزی هستند، در آذربایجان می زیستند، مطلبی ذکر نکرده است چه رسد به اینکه از زمان باستان ساکن آن مناطق بودند.

و نیز فاروق سومر در مقاله ای با عنوان«نگاهی عمومی به تاریخ ترک زبان شدن اذربایجان» با جزییات به مسئله تغییر زبان مردم آذربایجان اشاره می کند. لینک زیر پی دی آف مقاله به زبان ترکی است:

پیوند به وبگاه بیرونی

 

---

امیر علی هدایتی در ‫۲ سال و ۲ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۲ بهمن ۱۴۰۰، ساعت ۱۷:۴۱ در پاسخ به فرهود دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۸۶:

مطلب زیر از عایشه حر روزنامه نگار، تاریخدان و محقق ترکیه است:

مولانا، ایرانی ،ترک یا رومی

مولانا از این سبب که در یکی از ممالک ایرانی یعنی خراسان دیده به جان گشاده است ایرانی و شاعر پارسی گو شناخته می شود. از سوی دیگر به سبب این رباعی ترک نیز شناخته می شود: بیگانه می گویید مرا زین گویم در شهر شما خانه خود می جویم دشمن نیم ار چند که دشمن رویم اصلم ترک است اگر چه هندی گویم از نظر برخی در این ابیات هندی در واقع استعاره از فارسی است اما این عقیده درست به نظر نمی رسد زیرا در آن دوران کسی در قونیه به خاطر پارسی گویی مورد سرزنش قرار نمی گرفت. فارسی زبان رسمی دولت سلجوقی بود. اما برعکس در واقع در اینجا تُرک استعاره از معشوق زیبا روی است و معنای حقیقی ندارد. اصطلاح هندو در اشعار فارسی نیز به معنی سیاه ، تاریک و زشت تعبیر می شود. شاید منظور مولانا این بود که علیرغم ظاهرم درون زیبایی دارم. حافظ شیرازی نیز از این مفهوم در غزلیاتش استفاده می کرد: اگر آن ترک شیرازی به دست آرد دل ما را/ به خال هندویش بخشم سمرقند و بخارا را. اما مولانا در دیوان کبیر شمس پاسخ خوبی به ترک ها،افغانی ها و تاجیک ها دارد که قصد مصادره اش را دارند، داده است. گه ترکم و گه هندو گه رومی و گه زنگی/ از نقش تو است ای جان اقرارم و انکارم  نکته: ابیات زیر نیز از غزلیات شمس می باشد: تو ماه ترکی و من اگر ترک نیستم دانم من این قدر که به ترکی است آب سو

پیوند به وبگاه بیرونی

در این ویدیو که از تلویزیون ترکیه پخش شده، به وضوح گفته شده که مولانا ترک نبود

 

---

امیر علی هدایتی در ‫۲ سال و ۲ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۲ بهمن ۱۴۰۰، ساعت ۱۷:۲۹ در پاسخ به ادب دوست دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۸۶:

مطلب زیر از عایشه حر روزنامه نگار، تاریخدان و محقق ترکیه است: مولانا، ایرانی ،ترک یا رومی

مولانا از این سبب که در یکی از ممالک ایرانی یعنی خراسان دیده به جان گشاده است ایرانی و شاعر پارسی گو شناخته می شود. از سوی دیگر به سبب این رباعی ترک نیز شناخته می شود: بیگانه می گویید مرا زین گویم در شهر شما خانه خود می جویم دشمن نیم ار چند که دشمن رویم اصلم ترک است اگر چه هندی گویم از نظر برخی در این ابیات هندی در واقع استعاره از فارسی است اما این عقیده درست به نظر نمی رسد زیرا در آن دوران کسی در قونیه به خاطر پارسی گویی مورد سرزنش قرار نمی گرفت. فارسی زبان رسمی دولت سلجوقی بود. اما برعکس در واقع در اینجا تُرک استعاره از معشوق زیبا روی است و معنای حقیقی ندارد. اصطلاح هندو در اشعار فارسی نیز به معنی سیاه ، تاریک و زشت تعبیر می شود. شاید منظور مولانا این بود که علیرغم ظاهرم درون زیبایی دارم. حافظ شیرازی نیز از این مفهوم در غزلیاتش استفاده می کرد: اگر آن ترک شیرازی به دست آرد دل ما را/ به خال هندویش بخشم سمرقند و بخارا را. اما مولانا در دیوان کبیر شمس پاسخ خوبی به ترک ها،افغانی ها و تاجیک ها دارد که قصد مصادره اش را دارند، داده است. گه ترکم و گه هندو گه رومی و گه زنگی/ از نقش تو است ای جان اقرارم و انکارم  نکته: ابیات زیر نیز از غزلیات شمس می باشد: تو ماه ترکی و من اگر ترک نیستم دانم من این قدر که به ترکی است آب سو

---