سعیده تهرانی نسب
در مصرع اول میگوید بخاطر تو همه از اطرافم پراکنده شدند ( همه را کنار گذاشتم)
آنچه را تو پراکنده میکنی دیگر نمیتوان جمع کرد .(می پراکنی یعنی پراکنده میکنی)
سعیده تهرانی نسب در ۳ سال و ۷ ماه قبل، یکشنبه ۲۳ شهریور ۱۳۹۹، ساعت ۰۹:۵۲ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۰۸:
ممنون از توضیحات شما اقای محمدی . بسیار عالی و مفید بود.
سعیده تهرانی نسب در ۳ سال و ۱۰ ماه قبل، چهارشنبه ۲۱ خرداد ۱۳۹۹، ساعت ۰۴:۲۶ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۷۶:
معنی :
این است که فقط وقتی می بینم دو یار موافق روبروی همدیگر قرار دارند حسرت شان را میخورم.