محمود ترکاشوند
تاریخ پیوستن: ۲۱م بهمن ۱۴۰۲
دنیا را به فال نیک گرفتم خداوندا
ز شرمم افتاد این فال که تنهام خداوندا
دیوانه من پی کی و کجا میگشتم پی همراه
ز ره این همراهی ندیدم جز تو خداوندا
همراه که نه صاحبم بودی و به دستت بودم ز هر راه
من ز دنیا اسیر و گیج پی چه میگشتم خداوندا
همرهانی پر هوس کج دار و مریض بی سود پر ضرر
آشنا هست که گاهی زیر پایم میزند گه به دارم میزند خداوندا
تو من را در رهی انگاشتی که سنگین نامی دارد
رهی پر پیچ و خم باشد صد بلا باشد خداوندا
ز میان آمده این فال که تقدیر است و باید
من ترسی ندارم باکم از نام والاست خداوندا
اگر این نام را در میان ما نبودش چه غوغا بود حالا
به دنیا مینشاندم رنگ تتهیر و تقوا را خداوندا
پاک جانان را به دنیا مینشاندم بهر خدمت
تو رو صد هزار شکرت که من را عنایت دادی خداوندا
ولی و اگر و اما نگویم به هر راهی که از تو رسد نیکوست
این نام خوبترین و بهترینها را بر من خرقه سیه نشاندی خداوندا
در ره عشق خودت یارا باش این سرشکسته بی پناه را
تو در جود کردم نامدارانی و خالق هفت آسمانی خداوندا
بر من بی خرد افزون کن این دیده بینا را تا بیراهه نروم
سروجانم فدایت همره من بودی همینجا تا ابد باش کنارم خداوندا
آمار مشارکتها: | |
---|---|
حاشیهها: |
۱ |
محمود ترکاشوند در ۱ سال و ۴ ماه قبل، شنبه ۲۱ بهمن ۱۴۰۲، ساعت ۱۶:۳۴ دربارهٔ پروین اعتصامی » دیوان اشعار » قصاید » قصیدهٔ شمارهٔ ۱: