میلاد
میلاد در ۲ سال و ۶ ماه قبل، چهارشنبه ۲۴ شهریور ۱۴۰۰، ساعت ۱۳:۵۳ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۵۱۷:
شبی بربود ناگه شمس تبریز
با درود خدمت دوستان
در مورد بیت آخر دوستان نظرات مختلفی بیان کردند
عبارات "یکتا" و "دوتا" در این بیت مفهوم عددی ندارن
یکتا به معنی یه دونه نیست
دوتا به معنی دوتا چیز نیست
بلکه منظور از یکتا، "یگانه"،"بی مانند" هست
و منظور از دوتا، "خمیده"،"تا شده" که استعاره از "کمان" هست.و با در نظر گرفتن این استعاره، تلمیح به ماجرای معراج و "قاب قوسین اًو ادنا" در بیت دیده میشه.
در داستان معراج پیغمبر به درجه‌ای از نزدیکی به خدا رسید که "گویی" فاصله به اندازه یک کمان یا نزدیکتر بود.البته این عبارات برای فهم مطلب گفته شدن و منظور مسافت فیزیکی نیست،چون خدا از رگ گردن نزدیکتره و عرش مکان فیزیکی نیست که بشه مسافت رو فیزیکی بسنجیم.این داستان و عباراتش برای فهموندن یک منظور به این شکل و شمایل بیان شدن.
القصه!
دوتا یعنی کمان و اشاره به کمان داستان معراج داره
شبی بربود ناگه شمس...
یعنی جناب شمس، اون یکتا دوتا ((یگانه کمان)) رو از مولانا ربوده و اون فاصله رو از میان برداشته و مولانا توسط شمس به "وحدت با خدا" رسیده...لذا دیگه چیزی نمیدونه و میگه من چه دانم
شاهد این بیانات در خود غزل هست:
"مرا گویی چه میجویی دگر تو ورای روشنایی..."
"منم در موج دریاهای عشقت..."