عرفان .
عرفان . در ۲ سال و ۱ ماه قبل، دوشنبه ۲۵ بهمن ۱۴۰۰، ساعت ۰۸:۰۸ در پاسخ به Franz دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۸۶:
farnaz گرامی فرموده بودید کلمه ترک در این بیت معنی زیبایی باطنی نمیدهد چون در تمام مواقعی که از این لغت به عنوان استعاره استفاده شده است منظور زیبایی ظاهری بوده است همین جمله میزان تسلط شما بر زبان فارسی و صحت بقیه ی فرمایشات شما را زیر سوال خواهد برد
در بسیاری از چامه های ادبیات پارسی نمیتوان به روشنی عنوان کرد که پی به منظور شاعر از شعرش برده ایم اما در این رباعی اگر واژه ترک را استعاره از زیبایی معنوی بگیریم بیراه نبوده است به نظر حقیر چون ظاهر پرستان در دوره مولانا همواره بر او خرده میگرفتند و جان کلامش را نمیخواستند بشنوند خطاب به آنان میگوید مرا از خودتان جدا نکنید و بیگانه گمان نکنید . مانند شما در شیوه زندگی دنیایی (کوی شما) دنبال رستگاری و اصل خود هستم.دشمن شما نیستم اگر چه گمان کنید (به خاطر عقاید و سخنانم) . اصل و نیتم زیبا و پسندیده است (ترک) اگر چه سخنانم در نظرتان زشت باشد(هندو گویم)
اگر مختصری با آثار و روحیات و مقصود متعالی مولانا آشنا باشید میدانستید مولانا هرگز برای نزدیک کردن خود با گروهی متوسل به ادعای هم تباری با آن ها نمیشده است او مبلغ عشق و مهر و خواستار نزدیکی تمام انسان ها بوده وگرنه جایگاه رهبری دینی خود بین مسلمانان را با ابراز سخنان و عقایدی که گروهی ظاهر پرست را بدو مشکوک کند و باعث صدور حکم تکفیر او بشود را هرگز مرتکب نمیشد
چه تدبیر ای مسلمان که من خود را نمیدانم نه ترسا نه یهودم من نه گبرم نه مسلمانم
نه شرقیم نه غربیم نه بریم نه بحریم نه از کان طبیعیم نه از افلاک گردانم
..
نه از هندم نه از چینم نه از بلغار و سقسینم نه از ملک عراقینم نه از خاک خراسانم
...