اسطوخودوس در ‫۲ سال و ۹ ماه قبل، دوشنبه ۲۵ مهر ۱۴۰۱، ساعت ۱۶:۴۵ دربارهٔ هاتف اصفهانی » دیوان اشعار » ترجیع بند - که یکی هست و هیچ نیست جز او:

شاید شعر معروف شفیعی کدکنی:

هیچ می‌دانی چرا، چون موج،

در گریز از خویشتن، پیوسته می‌کاهم؟

-زان‌که بر این پرده‌ٔ تاریک،

این خاموشیِ نزدیک،

*آن‌چه می‌خواهم نمی‌بینم،

و آن‌چه می‌بینم نمی‌خواهم.*

در جواب یا با توجه به این بیتِ هاتف گفته شده باشد:

آن‌چه بینی دلت همان خواهد

و آن‌چه خواهد دلت همان بینی

اسطوخودوس در ‫۲ سال و ۱۱ ماه قبل، پنجشنبه ۱۳ مرداد ۱۴۰۱، ساعت ۲۳:۱۶ دربارهٔ بیدل دهلوی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۷۴۲:

۱. غزل به‌غایت زیباست ولی دیدار لغت «آبله‌پا» در بیت اول کمی از حس لطیف شعر می‌کاهد. نمی‌دانم رمز علاقه‌ٔ بیدل به آبله چه بوده که باعث شده این‌قدر از این موتیف استفاده کند.

۲. شاعر از حفظ وحدت معنایی در یک غزل ناتوان بوده؛ یک بیت زندگی «تیر خطاست» و بیتی دیگر «ملک خدا»! تیر خطا را چه به ملک خدا؟

۳. دکلمه شعر توسط دوست گرامی، ماهان نوری، فاجعه‌بار است. شعر لحنی غنایی و لطیف دارد نه حماسی. موسیقی حماسی و ادا کردن کند و با قدرت کلمات بی‌ارتباط با لحن شعر است. در ضمن، دوست عزیز، با اکو کردن آخر هر بیت قرار نیست تاثیرگذاری شعر بیشتر شود! ؛))))

 

 

اسطوخودوس در ‫۲ سال و ۱۱ ماه قبل، چهارشنبه ۱۲ مرداد ۱۴۰۱، ساعت ۲۰:۴۷ دربارهٔ عارف قزوینی » تصنیف‌ها » شمارهٔ ۳۵:

همانطور که دوستان گرامی بالاتر توضیح دادند این شعر از عارف قزوینی نیست و سروده‌ٔ مرحوم ملک‌الشعرای بهار است. 

لطفاً تصحیح کنید.