صالح 29reza@gmail.com
بنده خدا
صالح ۲۹reza@gmail.com در ۱ سال و ۱ ماه قبل، دوشنبه ۸ اسفند ۱۴۰۱، ساعت ۰۶:۵۲ در پاسخ به نفیسه علیپور دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳:
سلام برتمامی ذرات تشکیل دهنده هستی
تمامی ۸۸ تعبیر ها را خواندیم
به شخصه هر پرسشی از هر فردی داشتم تمام تلاشم را کرده ام تا از خود وی پاسخ بدانم.
افراد پاسخ ها یا به تعبیری امضایشان را در آثار خود ، آشکار یا مستتر بیان کرده اند.
پاسخی که دریافتیم این است :
۱) اصل اثر به آیات متعدد از قرآن مجید که در آنها دو مقوله بشیراً و نذیرا میباشد است که دو راهی های مهم را که در هر لحظه دنیوی با آن رو برو میشویم یاداور میشود و در مطلع مصرع اول به آن به وضوح با یک پرسش به آن پرداخته شده است .
۲ ) همان قدرت و نیروی جاذبه و دافعه ای است که هم باعث ثبات در حیات مادی میباشد و هم باعث تغییرهای بسیار زیاد در ابعاد مختلف روح انسانها می باشد.
۳ ) به نام دیگر قرآن که میزان است ، پرداخته است
۴ ) نقطه ثقل غزل پرداختن به شعیب و واقعیت زندگی او و طی کردن مراحل عرفان نظری و عملی او است که از طلب و توبه به فنا و فقر سیر سلوک میکند ،است.
۵) ۲ بیت آخر متعلق به این غزل نیست و با کمی دقت می‌توان متوجه شد که دو بیت آخر ، غزل را ناکوک کرده است و به همین دلیل است که اغلب قاطع به ۲ بیت آخر پرداخته اند. به چند دلیل که به ۲ دلیل آن در این مجال می‌پردازیم؛
_ این ۲ بیت را بخش ناخودآگاه مغز انسان همگن با ۲۰ بیت قبل از آن نمی‌داند و برایش منطقی نیست
_از طرفی به دلیل اینکه کل غزل را بصورت یکپارچه متعلق به انسانی با روح متعالی و بدون خطا می‌داند ، می‌خواهد به آن بپردازد تا راهی پیدا کند تا مقبولیت موجودی و ماهیتی حضرت مولانا و آثارش را بدون خطا بپذیرد . غافل از اینکه از زاویه دیگری به موضوع بنگرد و آن زاویه دیکر همان متعلق نبودن ۲ بیت آخر به این غزل است و البته منظور این نیست که ۲ بیت آخر متعلق به حضرت مولانا نیست . و اگر نفرات نخستین که نظرشان را اعلام می‌کردند هر یک از زاویه های دیگری به کل غزل می‌پرداختند حتماً باقی نظر ها سمت و سوی دیگری داشت .
سلامت و پیروز و مانا باشید.