بامداد مهر
بامداد مهر در ۲ سال و ۵ ماه قبل، جمعه ۷ آبان ۱۴۰۰، ساعت ۱۸:۱۰ در پاسخ به Hossein Mansouripour دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۳۰:
درود بر همه دوستان فرهیخته
در وصف آخرین بیت برداشت مصور من از دریای عشق دقیقا همان تلاطم پرخطری ست که شاخصه های خود را می طلبد. دریایی ست بنام عشق که راه بدان افتاده، متلاطم و عمیق و پرخطر... جایی برای صبر و شکیبایی جهت اندیشیدن نیست و باید فرمان از دل گرفت و نه خرد. بنابراین برای صبوری از ابتدا تا انتها، منطقه کم آب اندکی در آن است یعنی جایی چندان برای صبر وجود ندارد و به فرمایش اهل سخن:: گر پای فتاده، سرنگون باید رفت!