هست از بن هر موی، مرا بر تن خویش
دشمنکدهای به زیر پیراهن خویش
بستم کمر دشمنی خود به میان
بازم سر دوستیست با دشمن خویش
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
راهنمای نوار ابزار |
|
پیشخان کاربر |
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر |
|
اعلانهای کاربر |
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
لغزش به پایین صفحه |
|
لغزش به بالای صفحه |
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط |
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
نشان کردن شعر جاری |
|
ویرایش شعر جاری |
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
شعر یا بخش قبلی |
|
شعر یا بخش بعدی |
هست از بن هر موی، مرا بر تن خویش
دشمنکدهای به زیر پیراهن خویش
بستم کمر دشمنی خود به میان
بازم سر دوستیست با دشمن خویش
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر به این موضوع اشاره دارد که در درون هر فردی، دشمنی وجود دارد که به شکل یک بار سنگین روی دوش اوست. او به نوعی احساس پارادوکسیکال دارد؛ از یک سو با دشمن خود نسبت دوستی میبندد و از سوی دیگر، کمر به جنگ با او بسته است. این وضعیت نشاندهنده معضلات و تضادهای درونی انسان است.
هوش مصنوعی: در هر تار موی من، یادگاری از دشمنا وجود دارد که در زیر پوشش من پنهان است.
هوش مصنوعی: من به پیوند دشمنیام متعهد هستم، اما در باطن باز هم به دوستی با او ادامه میدهم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
در دبستان دوش از غم و شیون خویش
میگشتم و میگریستم بر تن خویش
آمد گل سرخ و چاک زد دامن خویش
و آلود اشکم همه پیراهن خویش
چون لاله خودیم آتش خرمن خویش
ما خود شده ایم خار پیراهن خویش
ما را بدو جرعه ساقی از خود برهان
تا چند بسر بریم با دشمن خویش
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.