هوش مصنوعی: این شعر به تمایز بین ظاهرو باطن اشاره دارد. سخن از این است که اگر کسی درونی پاک و صاف نداشته باشد، حتی اگر به ظاهر جلوهای خوب داشته باشد، آن جلوه کمارزش است. در واقع، دوستی و ارتباط واقعی به صداقت درون وابسته است و فقط در آن صورت میتوان به آرامش و آرامش حقیقی دست یافت.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به تمایز بین ظاهرو باطن اشاره دارد. سخن از این است که اگر کسی درونی پاک و صاف نداشته باشد، حتی اگر به ظاهر جلوهای خوب داشته باشد، آن جلوه کمارزش است. در واقع، دوستی و ارتباط واقعی به صداقت درون وابسته است و فقط در آن صورت میتوان به آرامش و آرامش حقیقی دست یافت.
هوش مصنوعی: اگر تو از درویشی یاد بگیری و این را در زندگیات بگنجانی، حتی اگر یک لحظه به همه چیز اهمیت ندهی، میتوانی به مقام سلطنت دست یابی.
هوش مصنوعی: اگر درون خود را اصلاح نکنی و پاک نگردانی، چه نیازی به ظاهر آراسته و زیبا داری؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
با صدق تو زخم همچو مرهم باشد
با صدق مرا انده دل کم باشد
اندر ره حق اگر تو صادق باشی
ملک دو جهان تو را مسلّم باشد
شمعم که غذای چشمم از نم باشد
خنده همه گریه سور ماتم باشد
شادی و طرب بخواب بینم گه گاه
وان نیز چو بیدار شوم غم باشد
گفتی که بگو زبان چه محرم باشد
محرم نبود هرچه به عالم باشد
والله نتوان حدیث آن دم گفتن
با او که سرشت خاک آدم باشد
هر سرو که در بسیط عالم باشد
شاید که به پیش قامتت خم باشد
از سرو بلند هرگز این چشم مدار
بالای دراز را خرد کم باشد
هر سرو که در بسیط عالم باشد
شاید که به پیش قامتت خم باشد
ای سرو بلند! هر دمی چشم برآر
بالای دراز را خرد کم باشد
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.