قدسی مشهدی » رباعیات » شمارهٔ ۲۴۸

درویشی جو، گر همه یک دم باشد

تا سلطانی بر تو مسلم باشد

چون باطن خم گر نشود صاف دلت

از ظاهر آیینه چرا کم باشد؟