هوش مصنوعی: این شعر به اشاره به خالق دنیا و نظم حاکم بر آن می‌پردازد. شاعر می‌گوید که اگر عشق و خرد به عنوان پایه‌ها وجود نداشته باشند، بنای عظیم زندگی و جهان چطور ساخته می‌شود. همچنین، به اهمیت اصل و ریشه‌ها اشاره می‌کند و می‌پرسد که اگر ریشه‌ای وجود نداشته باشد، چطور می‌توان شاخ و برگی ایجاد کرد. این شعر به مسأله ارتباط بین عشق، خرد، اصل و فرع در هستی می‌پردازد.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به اشاره به خالق دنیا و نظم حاکم بر آن می‌پردازد. شاعر می‌گوید که اگر عشق و خرد به عنوان پایه‌ها وجود نداشته باشند، بنای عظیم زندگی و جهان چطور ساخته می‌شود. همچنین، به اهمیت اصل و ریشه‌ها اشاره می‌کند و می‌پرسد که اگر ریشه‌ای وجود نداشته باشد، چطور می‌توان شاخ و برگی ایجاد کرد. این شعر به مسأله ارتباط بین عشق، خرد، اصل و فرع در هستی می‌پردازد.
هوش مصنوعی: کسی که با عشق و عقل، نقشه‌ی دنیای وسیع را طراحی کرد، پایه‌گذار این عمارت قدیمی شد.
هوش مصنوعی: اگر شاخه‌ای نباشد، ریشه به چه کار می‌آید؟ و اگر ریشه‌ای وجود نداشته باشد، شاخه از کجا به وجود می‌آید؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
اقبال همائی ست در این کاخ فراخ
گستاخ پرنده هر دم از شاخ به شاخ
در کاخ به اقبال چه باشی گستاخ
کاین هر دو چو قلب شد نه اقبال و نه کاخ
ای دل بگذر ز تنگنای این کاخ
آهنگ فنا کن که فضاییست فراخ
مگذار که در حدیقه تنگ چنین
نخل املت هر طرف اندازد شاخ
با تنگدلی حوصلهٔ ماست فراخ
در دیدهٔ ما یکی بود گلخن و کاخ
ما سینه زنیم بر در و بام قفس
چندان که پرد مرغ چمن شاخ به شاخ
گردیدن زاهدان به جنت گستاخ
وین دست درازی به ثمر شاخ به شاخ
چون نیک نظر کنی ز روی تشبیه
ماند به بهایم و علفزار فراخ
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.