نوشم ز بس چو باده، ز پیمانه، دوستی
جوشد چو خونم از دل دیوانه، دوستی
این دلخوشی بسم، که ز من در طریق عشق
آموختند بلبل و پروانه، دوستی
گر دوستی طلب کنی، از من طلب که کرد
نسبت درست با من دیوانه، دوستی
قدسی ترحم است بر آن ساده‌لوح، کو
جوید ز دل شکیب و ز جانانه، دوستی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این اشعار به بیان عواطف عمیق و شوق شدید به دوستی و عشق می‌پردازد. شاعر از احساساتی چون شادکامی ناشی از محبت و دوستی صحبت می‌کند و به تحولی که عشق در دل او ایجاد کرده اشاره می‌نماید. او همچنین به بلبل و پروانه اشاره می‌کند که از عشق و دوستی آموخته‌اند و در نهایت بر ساده‌لوحی فردی که در پی عشق و دوستی است، تأکید می‌کند. در کل، متن به زیبایی‌های دوستی و عشق و تأثیرات آن بر زندگی انسان پرداخته است.
هوش مصنوعی: من از شادی و عشق، مانند شراب می‌نوشم و از وجود دوستی به وجد می‌آیم، که مانند خون در دل دیوانه‌ای جریان دارد.
هوش مصنوعی: این خوشحالی کافی است که بلبل و پروانه در راه عشق به من دوستی را یاد دادند.
هوش مصنوعی: اگر به دنبال دوستی و رفاقت هستی، باید از من به‌دنبال آن باشی که ارتباط واقعی و درست را با من، این دیوانه، برقرار کنی.
هوش مصنوعی: روح قدسی رحمتی دارد بر آن فرد ساده‌دل که از دل خود صبر را می‌خواهد و در جستجوی محبت از جان خود است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.