شمارهٔ ۷۳ - در تهنیت عروسی گودرز و منوچهر دو فرزند ابوالحسن علی لشگری که از سلاطین شدادیان گنجه بوده است
چون عروسی جلوه گر شد باغ و ابرش جلوه گر
بر نگارش هر زمان رنگی بیفزاید دگر
از بنفشه مر ز او چون شانده بر زنگار نیل
از شکوفه شاخ او چون هشته بر مینا گهر
بوستان پر حور گشت و گلستان پرنور گشت
این یکی گردون مثال وان یکی جنت صور
باد بر مینا بباغ اندر همی ریزد درم
ابر بر دیبا بکوه اندر همی بارد درر
از سرشگ این شده لؤلؤی مرجان بی بها
وز نسیم آن شده کافور و عنبر بی خطر
مرغ بر گلبن سرایان همچو مستان از نشاط
گور بر صحرا خرامان همچو خوبان از بطر
از بر باغ ایستاده ابر شبگیری چنانک
ماده گردد پرپر و آزاد بر طاوس نر
باز کرده چشم نرگس باز کرده چشم نار
باز سرافکنده آبی برکشیده لاله سر
گونه این همچو بر کافور سوده زعفران
چهره آن همچو بر مرجان دمیده معصفر
بوستان شد چون بهشت و شهر شد چون بوستان
رنگ آن بیرون ز حد و نقش این بیرون زمر
زیر دیباکوی و برزن زیر لاله باغ و راغ
زیر زیور کاخ و ایوان زیر نرگس کوه و در
آن ز فعل ابر و این از دست میر ابر دست
آن ز داد مهر و این از سور شاه دادگر
راست پنداری درختانند هنگام بهار
زان زنان مطرب چو مرغ از شاخ هنگام سحر
هست بر هر بام گوئی صد بهار قندهار
هست در هر کوی گوئی صد طراز شوشتر
گوشها دستان نیوش و دیده ها خورشید بین
دستها دینار بار و پایها دیبا سپر
بوم روشن گشته چون چرخ از نثار زر ناب
چرخ تاری گشته چون بوم از بخار عود تر
گرد فرزندان خسرو بر مدد پیچان مدد
پیش دلبندان خسرو بر نفر باران نفر کذا
مطربان نغز گوی و ساقیان ماه روی
مهتران نامجوی و سروران تاجور
رسم و راه پور آذر گشته نو از پور شاه
شهر چون بتخانه از وی کوی شد پر سیم و زر
مشتری دیدار گودرز و منوچهر رشید
چون دو ماه آسمانند و دو سر و غاتفر
از پس کاهش پدید آید فزونی ماه را
سرو را بفزاید از پیراستن بالا و فر
خسرو ارانیان را سور باشد سال و ماه
نیست جز سور و سرورش در جهان کار دگر
دل بپیوندد بکاری چون کند کاری تمام
جان بیاراید بسوری چون برد سوری بسر
شاه گیتی دار و لشگر بر پسر دارد چنان
دو بزرگ ماه دیدار و دو سر و سیم بر
چون دو سروند و دو گلبن چون دو یاقوت و دو در
چون دو بدرند و دو کوکب چون دو شمس و دو قمر
کرده سور دو پسر چونان که کس دیگر نکرد
هیچ از آن بهتر بشادی ساز سور دو پسر
از پی این سور و این شادی بخدمت آمده
مهتران نامدار از شهرهای مشتهر
بر تن و جان بشر آمد بشارت زین نشاط
زانکه بی خلعت نماند کس در آفاق از بشر
با سخا باشند شاهان و نباشدشان وفا
با گهر باشند میران و نباشدشان هنر
از وفا بیش از سخا دارد سخا بیش از وفا
او گهر بیش از هنر دارد هنر بیش از گهر
مشتری بر دوستان او همیشه مهربان
آسمان بر دشمنان او همیشه کینه ور
نز خرد باشد نمودن دشمنی با آنکسی
کو همه خلق جهان دارد خدایش دوستر
تا ببزم اندر بود کارش مبادا جز نشاط
تا برزم اندر بود شغلش مبادا جز ظفر
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، جشن عروسی و زیبایی‌های بهار توصیف شده است. باغ‌ها و گل‌ها در این زمان جلوه‌گری می‌کنند و همه‌چیز پر از نشاط و زندگی است. آسمان و زمین نیز در این شادی شریک هستند، از بارش باران و نسیم خوشبو تا زیبایی گل‌ها و درختان. پرندگان و عروس‌ها در فضا شادی می‌کنند و همه جا پر از جلوه و رنگ و بوی خوش است. همچنین، ارتباطی بین شادمانی، هنر و دوستی وجود دارد و در این جشن، همه‌چیز به زیبایی و دوستی گره خورده است. در نهایت، از اهمیت وفا و سخاوت در بین افراد صحبت می‌شود و بر رابطه خوب میان دوستان و دشمنان تأکید می‌شود.
هوش مصنوعی: زمانی که عروس به نمایش در می‌آید، باغ و ابر نیز در زیبایی‌اش ظاهر می‌شوند و هر بار که به این صحنه نگاه می‌کنیم، رنگ و جلوه‌ای جدید به آن اضافه می‌شود.
هوش مصنوعی: از گل بنفشه، رنگ زنگاری مانند نیل به دست می‌آید و از شکوفه‌هایش مانند گوهرهایی زیبا بر دمنوش می‌نشیند.
هوش مصنوعی: باغی پر از زیبایی‌ها و گل‌های درخشان ایجاد شد. یکی از این مکان‌ها مانند آسمان است و دیگری شبیه به بهشت می‌باشد.
هوش مصنوعی: باد، بر گل‌های مینا در باغ، همچون درخشش الماس می‌ریزد و ابر نیز بر پارچه‌های نرم و لطیف، مانند بارش مروارید می‌بارد.
هوش مصنوعی: از اشک‌های او، مرواریدهایی مثل مرجان به وجود آمده که ارزش زیادی ندارند و از نسیم‌هایش، عطری مثل کافور و عنبر ساخته شده که بی خطر است.
هوش مصنوعی: مرغی که بر فراز باغ پرواز می‌کند، مانند عاشقان مست از شادی، در دشت با طراوت و شاداب در حرکت است، همان‌طور که زیبایی‌ها و دلرباها از ولع و شوق سرشارند.
هوش مصنوعی: ابر شبانگاهی مانند یک مادر پای درخت ایستاده است و با لطافت و زیبایی، پرهای طاووس نر را آزاد و پراکنده می‌کند.
هوش مصنوعی: چشم‌های نرگس و نار درخشیده و باز شده‌اند، و لاله نیز سر خود را بلند کرده و به سمت آسمان رفته است.
هوش مصنوعی: چهره این شخص مانند زعفران است که بر کافور پراکنده شده و چهره آن فرد دیگر شبیه به مرجانی است که معطر شده است.
هوش مصنوعی: باغی زیبا و دلنشین مانند بهشت شده و شهر به شکلی خوشایند و شاداب درآمده است. رنگ و زیبایی این مکان‌ها فراتر از تصور و ذهن انسان است.
هوش مصنوعی: زیر پوشش دیبای زیبایی و در دل برزنی که زیر گل‌های لاله و باغ و فضای سبز قرار دارد، در زیر زینت کاخ‌ها و ایوان‌ها، و به زیر نرگس‌هایی که در کوه‌ها رشد کرده‌اند و درها قرار دارند.
هوش مصنوعی: این ابیات به توصیف دو پدیده می‌پردازد. یکی از آنها به تأثیر ابر و باران بر روی زمین اشاره دارد که نشانه‌ای از رحمت و کمک است. دیگری نیز به نیکی و بخشش پادشاه اشاره می‌کند که از اوضاع جامعه و سرنوشت مردم خبر دارد و بر اساس عدالت و محبت عمل می‌کند. به‌طور کلی، این کلام بیانگر ارتباط بین طبیعت و مخلوقات انسانی و تأثیرات مثبت آنها بر یکدیگر است.
هوش مصنوعی: در بهار، درختان به نظر می‌رسند که راست و استوار ایستاده‌اند، شبیه به زنانی که با ساز و آواز در حال هنرنمایی هستند، مانند پرندگانی که در صبح از شاخه‌ها آواز می‌خوانند.
هوش مصنوعی: بر روی هر بام، گویی که بهار قندهار با تمام زیبایی‌هایش وجود دارد و در هر کوی و برزن، گویی که چندین طراز از شوشتر با تمام شکوه و زیبایی‌شان حضور دارند.
هوش مصنوعی: گوشها مانند دستانی هستند که صداها را می‌شنوند، و چشم‌ها مانند خورشیدی هستند که نور را می‌بینند. دستها با دینار دربارا، و پاها همچون پشتیبانی از دیبا عمل می‌کنند.
هوش مصنوعی: مهتاب روشن شده است مثل چرخ که از پاشیدن زر خالص روشنایی می‌گیرد؛ و چرخ هم اکنون مانند بومی که از بخار عود تر (عطر) پر شده، تاریک‌تر شده است.
هوش مصنوعی: این بیت به تصویر کشیدن زیبایی و جلال فرزندان خسرو است که با چرخش و لطف خود، به دل‌های عاشقان نور و آرامش می‌بخشند. همچنین به نوعی به بارش رحمت و نعمت اشاره دارد که مانند باران بر سر عشق‌ورزان نازل می‌شود. به عبارت دیگر، محبت و زیبایی فرزندان خسرو همچون بارانی است که بر دل‌های تشنه می‌بارد.
هوش مصنوعی: نوازندگان با نغمه‌های زیبا و چهره‌های دلربا، سردمداران و جستجوگران نام و اعتبار را شاداب می‌کنند و همچنین سروران با تاج‌های زیبا را خوشحال می‌سازند.
هوش مصنوعی: رسم و راه پسر آتش (آذر) به شکل جدیدی درآمده است. مانند اینکه خانه‌ای که در آن بت‌ها قرار دارد، به واسطهٔ حضور پسر شاه شهر، به مکانی پر از نقره و طلا تبدیل شده است.
هوش مصنوعی: دو شخصیت گودرز و منوچهر به زیبایی و درخشانی دو ماه در آسمان شبیه‌اند و مانند دو سر که در اوج زیبایی و قدرت قرار دارند، توصیف شده‌اند.
هوش مصنوعی: بعد از کاهش، افزایش به وجود می‌آید. به همین ترتیب، برای زیباتر شدن ماه، سرو نیز زیباتر می‌شود.
هوش مصنوعی: خسرو ارانیان جشن و سرور را در تمام سال و ماه می‌بیند و هیچ چیز دیگری در دنیا برای او اهمیت ندارد جز شادی و والایی‌اش.
هوش مصنوعی: دل به کاری وابسته می‌شود که تمام وجودش را به آن می‌دهد؛ مانند کسی که با شوق و عشق، تمام زیبایی‌های خود را به یک مجالس شاد و زیبا می‌آرد.
هوش مصنوعی: سلطان جهان دارای سپاهی است و پسرش نیز مانند دو سیاره بزرگ در آسمان در کنار هم نمایان است و درخشش خاصی دارد.
هوش مصنوعی: این بیت به توصیف زیبایی و جاذبه دو چیز مشابه یا در کنار هم می‌پردازد. شاعر از نمادهای زیبا و درخشان مانند یاقوت، گلبن، و ستاره‌ها استفاده کرده تا به شکوه و تاثیر دو موجود یا دو حالت مشابه بپردازد. به طور کلی، این تصویرسازی نشان‌دهنده هماهنگی و زیبایی در جریان زندگی است که ممکن است در دو طرف یک رابطه یا موقعیت دوگانه تجلی یابد.
هوش مصنوعی: دو پسر جشن و سروری را برپاشده‌اند که هیچ‌کس مانند آن را نتوانسته است به چنین شادی و زیبایی برگزار کند.
هوش مصنوعی: بخاطر این جشن و شادی، شخصیت‌های معتبر از شهرهای معروف به خدمت آمده‌اند.
هوش مصنوعی: خبر خوشی به انسان‌ها رسیده که از این شادی و نشاط است. چون هیچ‌کس در جهان بدون لباس و زینت باقی نخواهد ماند.
هوش مصنوعی: در اینجا سخن از دو دسته از افراد است: کسانی که با دارایی و ثروت خود به دیگران کمک می‌کنند، اما وفاداری و صداقت ندارند. همچنین اشاره به افرادی دارد که مقام و رتبه دارند، اما از هنر و توانمندی‌های واقعی بی‌بهره‌اند. به طور کلی، این شعر انتقاد از کسانی است که تنها به ظاهر و ظواهر توجه دارند و از ارزش‌های واقعی و اخلاقی بی‌خبرند.
هوش مصنوعی: او در وفا از بخشندگی بیشتر دارد و در بخشندگی از وفا بیشتر است. او ارزشمندتر از هنر است و هنر هم از ارزشمندی‌اش بیشتر است.
هوش مصنوعی: خداوند به دوستان خود همیشه محبت می‌کند و به دشمنانش همیشه کینه و دشمنی دارد.
هوش مصنوعی: دشمنی با کسی که خدایش محبوب‌تر از تمام مخلوقات جهان است، نشان از نادانی است.
هوش مصنوعی: بیایید زندگی را به گونه‌ای بگذرانیم که تنها نشاط و شادی در آن باشد و در کارهای خود به پیروزی و موفقیت دست یابیم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.