هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به توصیف یک رابطه عاشقانه می‌پردازد که گاهی دلدار به سوی او می‌آید و گاهی نیز با حرکات غیرمنتظره‌اش او را می‌آزارد. او احساس می‌کند که این عشق به گونه‌ای دردناک و زیباست و به زیباییِ چهره‌ی معشوق اشاره می‌کند که شبیه رنگی خاص است. شاعر همچنین از نداشتن نزاکت در گل (که نماد زیبایی و لطافت است) در مقایسه با عشقش می‌گوید.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به توصیف یک رابطه عاشقانه می‌پردازد که گاهی دلدار به سوی او می‌آید و گاهی نیز با حرکات غیرمنتظره‌اش او را می‌آزارد. او احساس می‌کند که این عشق به گونه‌ای دردناک و زیباست و به زیباییِ چهره‌ی معشوق اشاره می‌کند که شبیه رنگی خاص است. شاعر همچنین از نداشتن نزاکت در گل (که نماد زیبایی و لطافت است) در مقایسه با عشقش می‌گوید.
هوش مصنوعی: گاهی معشوق به سوی ما می‌آید و به نظر می‌رسد که در حال جنگ و جدال است، اما در عین حال با لطافت و نرمی، دل ما را در می‌آورد و آسیب می‌زند.
هوش مصنوعی: گل به قدری لطیف و زیباست که نمی‌توانم آن را با یار خود مقایسه کنم، هرچند که رنگ و ظاهری مشابه دارند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.