روز اول چون حباب از هم‌نشینی‌های موج
خانه ما را بنا کردند در بالای موج
سربلندی چیست راضی شو به پستی چون خزف
تا نیفتی همچو خس دائم به دست و پای موج
قلزم عشق است و در پایان به اندک سرکشی
جامه از زنجیر می‌برّند بر پهنای موج
تا بود جان در تلاطم دل خطر دارد ز خویش
در محیط عشق جای من بود یا جای موج
هر چه با دل کرد چین ابروی دلدار کرد
کشتی‌ام قصاب طوفانی شد از دریای موج
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره تجربه‌های عاشقانه و چالش‌های ناشی از آن‌هاست. شاعر به تصویر کشیدن احساسات خود می‌پردازد و زندگی را به یک حادثه‌ی پر از نوسان و طوفان تشبیه می‌کند. او به این نکته اشاره می‌کند که باید با شرایط پذیرش و خضوع روبه‌رو شویم و از افتادن در دام احساسات خطرناک آگاه باشیم. در نهایت، عشق را به عنوان دریایی عمیق می‌بیند که می‌تواند انسان را در تلاطم و نوسانات خود غرق کند. شاعر با استفاده از تصاویری چون "موج" و "طوفان" حالات درونی و دمدمی‌مزاجی‌ای را که در قلب عاشق وجود دارد، به نمایش می‌گذارد.
هوش مصنوعی: در روز نخست، مانند حبابی که از برخورد با امواج به وجود می‌آید، خانه ما را در اوج امواج ساختند.
هوش مصنوعی: سربلندی چه معنا دارد اگر به پستی راضی شوی، مثل خزف که قیمتی ندارد. این‌طور نمی‌افتیم و مانند خس (علفی که در آب شناور است) همیشه گرفتار موج نمی‌شویم.
هوش مصنوعی: عشق مانند دریایی وسیع است و در انتها، وقتی که کمی سرکشی کنیم، قفس و محدودیت‌ها را کنار می‌زنیم و با آزادی بر روی امواج زندگی حرکت می‌کنیم.
هوش مصنوعی: تا زمانی که جان در تلاطم و اضطراب دل باشد، خطر از سوی خود فرد وجود دارد. آیا در دنیای عشق، جای من است یا جای موج؟
هوش مصنوعی: دلتنگی و عشق باعث شده که احساساتم به شدت درهم بریزد. این کشتی من در میان طوفانی از احساسات و امواج قلبی غرق شده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.