گنجور

 
قائم مقام فراهانی
قائم مقام فراهانی » منشآت » نامه‌های فارسی »

شمارهٔ ۱۱۸ - به یکی از امیرزادگان نبشته

قربانت شوم: پروانه مبارکه رسید و جا داشت که سواد مداد آن را به جای مردمک در چشم ها جا دهم و نقد جان را نثار سطور مشک بار نمایم.

خط کاجنحه الطواویس اغتدی

لحسوده کبراثن الآساد

معنی یسلسل کالعقود و انه

لذوی الحقود سلاسل الاقیاد

ازین برفی که بر خلاف عادت موسم آمده و سرما پیش افتاد شکایت فرموده بودید و بسیار به جا بود چرا که هیچ چیز بی جا و بی هنگام خوب نیست، مگر عشق، آن هم باعتقاد ادیب صابر که میگوید:

گویند که هر چیز بهنگام بود خوش

ای عشق چه چیزی که خوشی در همه هنگام

والسلام