فضولی » دیوان اشعار فارسی » مقطعات » شمارهٔ ۱۲ پرسیدم از بتی که ترا در جهان چرا شام و سحر تعرض عشاق عادت است گفتا که هست رغبت عشق بتان خطا آزار اهل عشق بتان را عبادت است
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از بتی می‌پرسد که چرا عشق به او در دنیا رواج دارد. بتی پاسخ می‌دهد که این علاقه به عشق و زیبایی‌های او اشتباه نیست و آزار و رنج کشیدن اهل عشق، نوعی عبادت به حساب می‌آید.
هوش مصنوعی: از بت زیبایی پرسیدم که چرا در دنیا شب و روز، محبت عاشقان به تو عادت شده است.
هوش مصنوعی: بگو که تمایل به عشق و زیبایی‌های ظاهری، اشتباه است؛ زیرا کسانی که عاشق هستند، تنها در عبادت و محبت به آن زیبایی‌ها غرق شده‌اند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ای یار برشکسته از ما این چه عادت است
آخر بیا که روی تو دیدن سعادت است
بیمار رنج برده ی دیرینهی توام
ما را چنان بپرس که شرط عیادت است
خود اشتیاق روی تو از هر چه در خیال
[...]
دور از خداست خواجه مگر بی ارادت است
خدمت نصیب بنده صاحب سعادت است
از صدق دم مزن چو نگشتی شهید عشق
دعوی این مقام درست از شهادت است
بشکن بت غرور که در دین عاشقان
[...]
درد دلم ز پرسش ارباب عادت است
بیماریی که هست مرا، از عیادت است
در کنه کفر و دین نرسیده است هیچ کس
هنگامه گرم ساز جهان، رسم و عادت است
آبی که خاکمال دهد آب خضر را
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.