گشت محرم در حریم وصل جانانم چراغ
آتشی از رشک زد در رشته جانم چراغ
رشته دارد در آتش می دهد هر لحظه یاد
زان رخ تابنده و زلف پریشانم چراغ
روز وصل ای لاله رخ داغی نهادی بر دلم
سوختی بهر شب تاریک هجرانم چراغ
در ره عشق از شب تاریک هجرانم چه غم
پیش ره بس برق آه آتش افشانم چراغ
با وجود ذوق وصل خود ز من هستی مجو
هست دیدار تو صبح و جان سوزانم چراغ
تا نبینم سوی غیر از شعله میل آتشین
بی تو هردم می کشد در چشم گریانم چراغ
سوخت صد پروانه را بر حال من دل هر کجا
بر زبان آورد شرح سوز پنهانم چراغ
در چراغ ما فروغی نیست شبها بی رخت
زانکه می گیرد ز آب دیده ما نم چراغ
شمع را دامن کش ای فانوس بنشان گوشه
کامشب از مه طلعتی دارد شبستانم چراغ
شام غم روشن نمی‌گردد فضولی خانه‌ام
گر فروزد چرخ از خورشید رخشانم چراغ
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره عشق و احساسات عمیق شاعر نسبت به محبوبش است. شاعر در حالات و احساسات خود دچار دردی ناشی از جدایی و هجران می‌شود و به سوز و گداز درونی‌اش اشاره می‌کند. او با استفاده از تصاویری چون چراغ و شمع، نشان می‌دهد که عشقش مانند نوری در تاریکی‌ها به او آرامش می‌بخشد، اما در غیاب محبوب، دلش پر از سوختگی و اندوه است. شاعر به یادآوری لحظات وصل و زیبایی‌های آن می‌پردازد و در نهایت از محبوبش خواهش می‌کند که در کنار او باشد تا شب‌های غمناک روشن شوند. احساسات عمیق و ترکیب زیبای کلمات شاعر نشان‌دهنده‌ی رنج و شوق عشق است.
هوش مصنوعی: در حریم وصال محبوبم، مانند چراغی روشن شدم که آتش رشک در وجودم شعله‌ور شده است.
هوش مصنوعی: در آتش زندگی، داغی از یاد آن چهره درخشان و موهای پریشانم هر لحظه برایم روشنایی می‌آورد.
هوش مصنوعی: در روز وصل، ای لاله، با زیبایی‌ات داغی بر دلم گذاشتی. تو برای شب تاریک جدایی‌ام، مثل چراغی روشنی بخشیدی و مرا به امید و روشنی دعوت کردی.
هوش مصنوعی: در مسیر عشق، از درد و غم شب‌های تنهایی، نگران نیستم؛ زیرا با هر آهی که می‌کشم، آتش عشق را روشن می‌کنم.
هوش مصنوعی: با وجود اینکه به شوق دیدار تو زندگی می‌کنم، از من انتظاری نداشته باش. دیدار تو صبح را شگفت‌انگیز کرده و دلم را می‌سوزاند.
هوش مصنوعی: هر زمان که تو را نمی‌بینم و به غیر از آتش شوق تو فکر نمی‌کنم، شعله‌های غم و اشتیاق در چشمانم مانند چراغی می‌درخشد و مرا می‌آزارد.
هوش مصنوعی: صد پروانه به خاطر وضعیت من سوختند. هر کس که به من نگاه کرد، داستان درد نهفته‌ام را گفت.
هوش مصنوعی: چراغ ما در شبها روشنایی ندارد و به خاطر نبود تو، اشک‌هایم بر آن می‌افتد و آن را خاموش می‌کند.
هوش مصنوعی: ای فانوس، شمع را به کنار بگذار و امشب در گوشه‌ای بنشین؛ چراکه شب من به خاطر ماهی که دارد، حال و هوای خاصی پیدا کرده است.
هوش مصنوعی: شب‌های غم به دل روشن نمی‌شود، حتی اگر آسمان با نور خورشید پرنور شود، خانه‌ام همچنان تاریک است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.